Eski Mezopotamya ve Anadolu toplumlarında bereketi artırmaya yönelik inanış ve uygulamalar

Abstract

Bereket konusu hem geçmişte hem de günümüzde güncelliğini koruyan bir konudur. Bu kavram içerik olarak bolluk, nimet, bir şeylerin çoğalması, artması ve insanların ihtiyaçlarına cevap verebilir hale gelmesini ifade etmiştir. İnsanlar, avcı-toplayıcı ve yerleşik yaşam koşullarında ihtiyaçlarını karşılayacak kadar ürünü elde etmek istemiştir. Gerek Mezopotamya'da gerekse Anadolu'da inkişaf eden toplumlarda insanlar, bereket konusuna ehemmiyetle eğilmişlerdir. Bu coğrafyalarda yaşayan insanlar, kendilerince birtakım inanış ve uygulamalar içerisine girerek ürünlerinin bereketli olmasını sağlamak istemiştir. Sümer, Akad, Babil ve Asur gibi Mezopotamya medeniyetleri; Hatti, Hitit, Frig, Urartu, Lidya gibi Anadolu medeniyetleri din ve inanışları çerçevesinde bereketi artırmaya yönelik uygulamalara başvurmuştur. Ayrıca bereket toplumların sosyal, siyasi, ekonomik hayatlarında da odak noktası olmuştur. Bu sahalarda yapılan faaliyetler, temelde insanları tatmin edecek kadar ürünleri elde etmeye yöneliktir.Mezopotamya ve Anadolu'da yapılan bereketi artırmaya yönelik inanış ve uygulamalar genelde bahar bayramları, yağmur duaları, kurban kesme törenleri, kutsal ağaç motifleri, kutsal evlenme törenleri, tapınak ve sivil yapı temel atma törenleri ve savaşlarda elde edilen başarılar gibi muhtelif uygulamaların bereketi artırdığınainanılmıştır veya bereketin artması için yapılmıştır.

The issue of abundance is an issue that is up-to-date both in the past and today. This concept expresses abundance, blessing, the proliferation of things and their becoming responsive to the needs of people. People wanted to obtain enough products to meet their needs in hunter-gatherer and settled living conditions. Both in Mesopotamia and in the societies that have developed in Anatolia, people have focused on the issue of fertility. People living in these geographies wanted to make their products fertile by engaging in certain beliefs and practices.Mesopotamian civilizations such as Sumer, Akkadian, Babylon and Assyria; Anatolian civilizations such as Hatti, Hittite, Phrygian, Urartu and Lydia applied practices to increase fertility within the framework of their religion and beliefs. In addition, abundance has been the focal point in the social, political and economic lives of societies. The activities carried out in these fields are mainly aimed at obtaining enough products to satisfy people.Beliefs and practices aimed at increasing fertility in Mesopotamia and Anatolia are generally believed to increase fertility, such as spring holidays, rain prayers, sacrificial sacrifices, sacred tree motifs, sacred marriage ceremonies, temple and civil building groundbreaking ceremonies and successes achieved in wars. or to increase fertility.