The role of agglomeration economies and spatial spillovers on provincial export performance of turkey

Abstract

Küresel ticaret 21. yüzyılın ilk yirmi yılında önemli bir artış göstermiştir. Bu artışta büyük kentsel merkezler ve hinterlantları büyük ağırlığa sahiptir. Bu nedenle yığılma ekonomileri ve mekânsal yayılmalar artan küresel ticaretin ulus altı coğrafi boyutunun merkezinde yer almaktadır. Benzer şekilde, uluslararası ticaretin Türkiye GSYH'si içindeki payı da 2000'li yılların başından itibaren önemli ölçüde artış göstermektedir. Ancak bu artış iller arasında oldukça heterojen olmuştur. Bu tez mekânsal sınırlı karışım modeli kullanarak ve, mekânsal yayılmalar, kentleşme ve yerelleşme ekonomilerine odaklanarak il ihracat performansının belirleyicilerini tahmin etmekte ve iller arasındaki mekânsal heterojenliği incelemektedir.Sonuçlar, alt popülasyonların homojen olduğu varsayımı altında, hem yığılma ekonomilerinin hem de mekânsal yayılmaların il ihracat performansı ile önemli ölçüde ilişkili olduğunu göstermektedir. Ancak, söz konusu ilişki iller arasında farklılık göstermektedir. Düşük performanslı iller için mekânsal yayılma etkisi negatif olup kentleşme ekonomilerinden faydalandıkları görülürken, yüksek performanslı iller pozitif mekânsal yayılmalara sahiptir ve yerelleşme ekonomilerinden yararlanmaktadır. Bu bulgular, düşük performans gösteren illerin komşu illerin ihracatındaki genişlemeden olumsuz etkilendiğini ancak yerel ekonomilerindeki genişleme ve çeşitlilikten yararlandığını göstermektedir. Yüksek performanslı iller ise çevre illerinde artan ihracattan ve yerel ekonomilerindeki imalat faaliyetlerinin artan konsantrasyonundan faydalanmaktadır.

Global trade had a substantial surge in the first two decades of the 21st century. This increase is led by large urban centers and their hinterlands, and thus agglomeration economies and spatial spillovers become central to the sub-national geographic dimension of the increased global trade. The share of international trade in Turkish GDP has also been growing substantially since the early 2000s. This increase, however, has been highly heterogeneous across provinces. Using a spatial finite mixture model, this dissertation examines this spatial heterogeneity by estimating the determinants of the provincial export performance focusing on spatial spillovers, urbanization and localization economies. The results indicate that both agglomeration economies and spatial spillovers are significantly associated with the provincial export performance under the assumption of homogenous subpopulations. These associations are, however, different across provinces. Low-performing provinces have negative spatial spillovers from their neighbors and benefit from urbanization economies, while high-performing provinces have positive spatial spillovers and benefit from localization economies. These findings indicate that low-performing provinces are negatively affected by the expansion in the exports of neighboring provinces but benefit from the expansion and diversity in their local economies. High-performing provinces, in contrast, benefit from the increased exports in their neighborhoods and from increased concentration of the manufacturing activities in their local economy.