Kur'an'da ahidleşme

Abstract

Ahidleşme, Allah ile insan; insan ile insan arası ilişkileri temellendiren ve insana birtakım sorumluluklar yükleyen bir sözleşmedir. Genelde Allah ile tüm kulları, özelde ise Allah ile peygamberleri ve gönderildikleri toplumları da kapsayan bu sözleşme itikadî, amelî ve ahlakî boyutları ihtiva eden bir sözleşmedir. Kur'an'da mü'minlerin niteliklerinden sayılan `ahde vefa` takvalı olmanın da bir ölçütü sayılmış, ahdine riayet edenlere cennet va'd edilmiş, ahdini bozanlar ise `fâsık` olarak nitelendirilmiş ve ilahî azaba müstehak olacakları hatırlatılmıştır. Ahidleşmenin bu önemine binaen bu araştırmamızda `Kur'an'da ahidleşme` olgusu Kur'an ayetleri perspektifinde ele alınmıştır.Peygamberlere gönderilen kutsal kitaplar Allah ile kulları arasında carî olan ahidleşmenin birer belgeleridir. Bu bağlamda Tevrat'a `Ahd-i atik`, İncil'e de `Ahd-i cedid` denmiştir. Ahidleşmenin son belgesi ise `musaddık` olarak nitelendirilen ve hidayet rehberi olarak gönderilen Kur'ân-ı Kerîm'dir. Hz. Peygamberin mü'minlerle yaptığı `Akabe Biatları`, müşriklerle yaptığı `Hudeybiye antlaşması` ve diğer inanç mensupları ile tanzim ettiği sözleşmeler evrensel nitelikte mesajlar içermektedir. Özellikle İsrailoğullarından alınan mîsakla ilgili âyetler irdelendiğinde özelin genele atfı bağlamında kulluğun temel parametrelerine dair önemli mesajlar ihtiva ettiği görülür. Bütün bu mezkûr sözleşmelerin keyfiyet ve mâhiyetine dair bulgular Kur'an bütünlüğü dikkate alınarak tespit edilmiş, müphem kaldığını tespit ettiğimiz kısımlar ise aktüel bilgilerden hareketle te'vil edilerek bir neticeye ulaşılmaya çalışılmıştır.

A covenant is a contract between Allah and man; baMukātil b. Süleyman relationships which imposes certain responsibilities on humans. This contract, which usually includes all servants with Allah, Allah and prophets in particular, and the communities to which they are sent, is a contract that includes faith, deeds and moral dimensions. In the Qur'an, `pledge fidelity`, which is considered as one of the qualities of believers, is also counted as a criterion for being taqwa (piety), paradise is promised to those who abide by their covenant, those who break their covenants are described as `fàsik` (sinners) and those who are deserving of divine punishment are reminded. Due to the importance of covenant, in this research, the phenomenon of `Covenant in the Qur'an` is discussed in the perspective of the Qur'anic verses.The holy books sent to the prophets are documents of the current covenant between Allah and His servants. In this context, the Torah was called `Ahd-i atik` and the Bible was called `Ahd-i cedid`, The last document of the covenant is the Holy Quran, which is described as `musaddik` and sent as a salvation guide. The `Aqaba Agreements` that the Prophet Muhammad made with the believers, the `Hudaybiyya agreement` with the polytheists and the agreements He made with the members of other faiths contain universal messages. Especially when the verses related to the treaty taken from the Children of Israel are examined, it is seen that they contain important messages about the basic parameters of servitude in the context of the reference of the specific to the general.The findings regarding the status and premise of all these mentioned contracts have been determined by taking into account the integrity of the Qur'an, and the parts that we have found to be unclear have been interpreted based on actual information, and a result has been tried to be reached.