Exenatide ve metforminin periapikal lezyonların iyileşmesine etkisi: Hayvan deneyi çalışması

Abstract

Amaç: Bu çalışma, tip-2 diabetes mellitus tedavisinde kullanılan ve kemik metabolizmasına pozitif etkileri olduğu bilinen metformin ve exenatide ilaçlarının defekt bölgelerindeki kemik oluşumuna etkisini, mikro bilgisayarlı tomografi ve histolojik analizler yardımıyla değerlendirmeyi amaçlamaktadır.Materyal ve Metot: Çalışmada 27 adet dişi Albino Wistar rat kullanıldı. Düşük devirli döner alet ve trefan frez ile hayvanların parietal kemiklerinde tek taraflı, 3.0 mm çapında ve 2 mm derinliğinde dairesel kraniyotomi defekti oluşturuldu. Hayvanlar rastgele üç gruba ayrıldı (n=9). Metformin grubuna 100 mg/kg/gün dozunda metformin intraoral yolla; exenatide grubuna 3 μg/kg/gün dozunda exenatide intraperitoneal yolla sistemik olarak verildi. Kontrol grubuna hiçbir ilaç uygulanmadı. Onuncu günün sonunda tüm hayvanlar yüksek doz anestezik kullanılarak sakrifiye edildi ve defekt bölgesini içeren kemikler diseke edildi. Kemikler mikro bilgisayarlı tomografi ile tarandı; yoğunluk ve hacim değerleri hesaplandı. Daha sonrasında örnekler histolojik analizlere tabi tutularak osteoblast ve osteoklast hücre varlığı, fibröz doku varlığı ve hasarlı bölgenin sağlam kemik dokusuna tam implantasyonu açısından değerlendirildi. Bulgular Kruskal-Wallis varyans analizi ve Conover testi ile analiz edildi. p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Oluşan kemik hacmi (p=0.317), kemik yoğunluğu (p=0.496), fibröz bağ doku varlığı (p=0.072) ve hasarlı bölgenin asıl kemik dokuya tam implantasyonu (p=0.386) açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Metformin ve exenatide gruplarında kontrol gruplarına göre osteoblast (p=0.007) ve osteoklast (p=0.007) hücre varlığı açısından anlamlı fark görülmüştür.Sonuçlar: Exenatide ve metformin ilaçları kemik hacmi ve yoğunluğu açısından kontrol grubuyla benzer etkiyi göstermiştir. Bununla birlikte osteoblastik ve osteoklastik hücre oluşumunu artırarak kemik iyileşmesini hızlandırmışlardır.

Aim: The aim of this study is to evaluate the effects of metformin and exenatide drugs used in the treatment of type-2 diabetes mellitus on bone formation in the defect areas with the help of micro computed tomography and histological analysis.Materials and Methods: In this study, 27 female Albino Wistar rats were used. One-sided, 3 mm diameter and 2 mm deep circular craniotomy defect was created in the parietal bones of the animals with low speed rotary instrument and trephan bur. Animals were randomly divided into three groups (n=9). The metformin group received 100 mg/kg/day metformin intraoral route; exenatide was administered intraperitoneally to the exenatide group at a dose of 3 μg/kg/day. No medication was administered to the control group. At the end of the tenth day, all animals were sacrificed using high dose anesthetic and the bones containing the defect site were separated. Bones were screened by microcomputed tomography; density and volume values were calculated. The samples were then subjected to histological analysis. The presence of osteoblast and osteoclast cells was evaluated for the presence of fibrous tissue and complete implantation of the damaged area into intact bone tissue. Results were analyzed by Kruskal-Wallis analysis of variance and Conover test. p<0.05 was considered statistically significant.Results: There was no significant difference between the groups in terms of the resulting bone volume (p=0.317), bone density (p=0.496), presence of fibrous connective tissue (p=0.072), and complete implantation of the damaged area into the original bone tissue (p=0.386). There was a significant difference in metformin and exenatide groups in terms of osteoblast (p=0.007) and osteoclast (p=0.007) cells compared to control groups.Conclusion: Exenatide and metformin drugs showed similar effect with respect to bone volume and density in the control group. However, they accelerated bone healing by increasing osteoblastic and osteoclastic cell formation.