Strategies of self-determination groups and economic sanctions

Abstract

Ekonomik yaptırımların amaçlanan ve istenmeyen sonuçları hakkında önemli bir literatür geliştirilmiş olmasına rağmen, yaptırımların hedef devletlerdeki çeşitli seyircileri nasıl etkilediği hakkında pek fazla şey bilinmemektedir. Bu araştırma, dışsal ekonomik zorlamanın uygulanmasının, kendi kaderini tayin etme hakkını talep eden grupların amaçlanan hedeflerine ulaşmak için şiddet içermeyen ve şiddet içeren çeşitli taktikler üzerindeki taktik seçimlerini nasıl etkilediğini araştırarak bu açığı kapatmayı amaçlamaktadır. Yaptırımların getirdiği ekonomik maliyetin yanı sıra, yaptırımların uygulanması ile hedefin yerli seyircilerine güçlü sinyaller gönderildiği iddia edilir. Ekonomik yaptırımın uygulanması hükümetler üzerinde güvenilir bir uluslararası baskının göstergesi olduğundan kendi kaderini tayin eden gruplarının beklenti ve davranışlarını koşullandırır. Daha fazla öz-yönetim, uluslararası meşruiyet ve tanınma peşinde olan gruplar için, dış ekonomik zorlama şiddet içermeyen direniş araçlarını kullanmak adına grup içi teşvikleri artırır. Uluslararası yaptırımlar, ekonomik maliyete ek olarak hedef hükümetlerin itibarlarının zarar gördüğüne işaret eder. Ayrıca, uluslararası toplum nezdinde barışçıl taktikler daha meşru görüldüğünden, kendi kaderini tayin etme hakkını talep eden gruplar ekonomik yaptırımların olduğu zamanlarda davranışlarını ayarlamakta ve diğer alternatiflere kıyasla şiddet içermeyen stratejiler kullanmaktadır. Keşifsel vaka olarak Kırım Tatarlarının kendi kaderini tayin etme mücadelesi teorik beklentilerimizi şekillendiriyor. Büyük-N analizinden (1960-2004) elde edilen bulgular, ekonomik yaptırımların uygulanmasının, kendi kaderini tayin eden gruplar tarafından şiddet içermeyen taktikler kullanma eğiliminin artması ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Diğer taraftan, uygulanan ekonomik yaptırımlar tam bağımsızlık talep eden grupların barışçıl taktikler kullanma olasılığını azaltmaktadır.

While a significant body of literature has accumulated on the intentional and unintended consequences of economic sanctions, little is known about how sanctions affect various audiences in the target states. This research aims to bridge this gap by investigating how the application of this foreign policy tool influences the tactical choices of self-determination groups over the variety of nonviolent and violent tactics to achieve their intended goals. It is argued that apart from economic costs levied by the sanctions, the enforcement of sanctions sends strong signals to domestic audiences of the target. The imposition of economic sanctions is an indicator of credible international pressure on governments, which conditions expectations and behaviours of self-determination groups. For the groups in pursuit of greater self-rule, international legitimacy and recognition, foreign economic coercion increases in-group incentives to use nonviolent means of resistance. International sanctions signal that, along with the economic costs, target governments suffer reputational damage. Moreover, since peaceful tactics are considered more legitimate in the eyes of the international community, groups adjust their behavior and use nonviolent strategies after deployment of economic sanctions. The Crimean Tatar self-determination case informs our theoretical expectations. The findings drawn from large-N analysis (1960-2004) suggest that imposition of economic sanctions is associated with an increased likelihood of employing nonviolent tactics by self-determination groups. On the other hand, the imposed economic sanctions reduce the likelihood of using peaceful tactics by groups demanding complete independence.