An investigation of knowledge, attitudes, practices and professional training needs of Turkish EFL teachers for teaching intercultural communicative competence

Abstract

Günümüzde dünyanın birçok kesiminde ortak bir dil olarak İngiliz dilinin oynadığı rol, yabancı dil olarak İngilizce eğitimine uluslararası ve kültürlerarası bir boyut getirmiştir. Bu bağlamda, yabancı dil olarak İngilizce öğretmenlerinin sınıflarında İngilizce öğretmek için geleneksel uygulamalar yapmaktan ziyade kültürlerarası iletişim becerilerini teşvik etmeleri beklenmektedir. Konuyla ilgili öğretmen rollerini araştıran çalışmalar bu yüzden son yıllarda önem kazanmıştır. Bu karma yöntemli çalışma da kültürlerarası iletişm yetisine ilişkin olarak yabancı dil olarak İngilizce öğretmenlerinin inanç, tutum, uygulama ve mesleki eğitim ihtiyaçlarını incelemeyi amaçlamıştır. Katılımcılar Türkiye'nin Isparta ilinden 113 İngilizce öğretmenidir ve tesadüfi olmayan kolaylı örneklemeye göre seçilmişlerdir. Veriler Zhou (2011) tarafından geliştirilen bir anket ve yarı yapılandırılmış görüşmeler vasıtasıyla toplanmıştır. Araştırmanın verilerini analiz etmek için istatistiksel analiz ve içerik analizinden istifade edilmiştir. Araştırmanın bulguları göstermiştir ki Türk İngilizce öğretmenlerinin yabancı dil olarak İngilizce öğretiminde başlıca amaçları sınıflarında uluslararası ve kültürler arası bir bakış açısı gerektiren kültürler arası iletişim yetisi geliştirmekten ziyade iletişim yetisini geliştirmektir. Bulgular şunu da göstermiştir ki Türk İngilizce öğretmenlerinin kültürlerarası iletişim yetisi eğitim uygulamaları, etkili ve kararlı bir şekilde yapılıyor görünmemesine rağmen ve de öğretmenler kültürlerarası iletişim yetisi eğitimi için bir sistem ya da plan benimsememelerine rağmen, öğretmenlerin kültürlerarası iletişim yetisine karşı algı ve tutumları oldukça olumludur. Kültürlerarası iletişim yetisi, yabancı dil olarak İngilizce eğitiminin başlıca hedefleri arasında görünmemektedir ve katılımcıların yabancı dil olarak İngilizce eğitim ajandasının öncelikli konuları arasında değildir. Aynı zamanda şu da bulunmuştur ki katılımcılar kendilerini kültürlerarası yetiye sahip öğretmenler olarak değerlendirmemektedir ve bu yüzden acil olarak mesleki kültürlerarası iletişim yetisi eğitimine veya kültürlerarası iletişim yetisi kazanabilecekleri fırsatlar bulmaya ihtiyaçları vardır.

The role that English language plays as a lingua franca in many parts of the world today has brought an international and intercultural dimension to English as a foreign language (EFL) education. In this context, EFL teachers are supposed to promote intercultural communicative competence (ICC) teaching in their classes rather than applying traditional practices to teach English. Studies exploring teachers' roles on the issue, therefore, have gained prominence over the last decades. This current mixed methods study also aimed to investigate Turkish EFL teachers' beliefs, attitudes, practices and professional training needs regarding ICC teaching. The participants were 113 EFL teachers from Isparta province of Turkey, and they were chosen according to non-probability convenience sampling. Data were collected by means of a questionnaire developed by Zhou (2011) and through semi-structured interviews. Statistical analysis and content analysis were utilized to analyze the data of the research. The findings of the study showed that Turkish EFL teachers' main goal in EFL education is to foster communicative competence in their classes rather than developing ICC that involves an international and intercultural perspective. The findings also demonstrated that Turkish EFL teachers' perception of and attitudes towards ICC were quite positive although their ICC teaching practices did not seem to be applied in an efficient and determined way, nor did teachers adopt a system or plan for ICC teaching. ICC did not seem to be among the main goals of EFL teaching, and it was not one of the primary topics on the participants' EFL teaching agenda. It was also found out that the participants did not regard themselves as interculturally competent teachers. Therefore, they were in an urgent need for professional ICC trainings or finding opportunities in which they can acquire ICC.