Political implications of Chinese FDI policies on EU member states between 2008-2018

Abstract

Çin-Avrupa ilişkileri, Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) ve Avrupa Birliği'nin (AB) 2003 yılında `stratejik ortaklık`larını açıklamalarına rağmen, 2019 yılında `sistemik rekabet`e dönüşmüştür. 2008 finansal krizi, Çin'in küresel etkisini arttırmasına olanak sağladığı için Çin-AB ilişkilerinde önemli bir dönüm noktası olmuştur. Kriz sonrası dönemde Avrupa ülkeleri ekonomik, siyasi ve sosyal sorunlarla boğuşurken Çin, krizin ekonomik etkisini görece hızlı bir şekilde atlatmayı başarabilmiştir. AB'deki Çin yatırımları 2008 sonrası dönemde önemli ölçüde artmış ve Avrupa'da ana tartışma konularından biri haline gelmiştir. Bu çalışma, Çin'in dış yatırım politikasıyla Avrupa'da güttüğü hedefleri anlamayı amaçlamaktadır. Neorealist perspektifte, büyük güçler arasında sürekli bir güç mücadelesi vardır ve devletler, güçlerini artırmak ve diğerleri üzerinde baskı kurmak için ekonomik araçlar da dahil olmak üzere çeşitli araçlar kullanır. Bu çerçevede, bu çalışma AB-Çin ilişkisine ortaklıktan çok rekabet merceğinden bakmaktadır. Macaristan, Çek Cumhuriyeti, Yunanistan, Portekiz ve Polonya gibi örnek olay incelemelerine dayanan bu çalışmada, Çin'in bir dizi AB ülkesinde izlediği dış yatırım politikasını Brüksel'in tartışmalı konulardaki siyasi duruşunu zayıflatmak için kullandığı iddia edilmektedir.

Sino-European relationship turned into `systemic rivalry` in 2019 although the People's Republic of China (PRC) and the European Union (EU) announced their `strategic partnership` in 2003. The 2008 financial crisis has been an important turning point in China-EU relations as it led to an increase in China's global influence. In the post-crisis period, while the European countries were struggling with economic, political and social problems, China was able to overcome the economic impact of this crisis relatively quickly. Chinese investments in the EU have increased significantly in the post-2008 period and became one of the main topics of discussion in Europe. This study aims to understand the objectives pursued by China in Europe through the country's FDI policy. In the neorealist perspective, there is constant power struggle among great powers and states use various means, including economic tools to increase their power and leverage over others. In this vein, this study views the EU-China relationship through the lens of rivalry rather than partnership. Based on an investigation of case studies such as Hungary, Czech Republic, Greece, Portugal and Poland, this study claims that China uses its FDI policy in several EU member states to undermine Brussels' political stance on contentious issues.