Mevcut betonarme kirişlerin nervürlü, boru ve korniyer donatılı ek dikdörtgen kesitli kirişlerle güçlendirilmesi

Abstract

Yapının servis ömrü süresince maruz kaldığı sabit ve hareketli yüklerin uygulandığı döşemelerin kenarına yapılan kirişler ile karşılanır. Bu kirişler üzerine gelen yüklerden dolayı eğilme ve dolayısı ile kesme etkisine maruz kalmaktadır. Kirişlerin bu yükler altında yaklaşık orta bölgesinde eğilmeden dolayı çatlak hasarları oluşur. Bu hasarların oluşumunu önlemek ve ilerlemesini durdurmak için kirişler çeşitli yöntemlerle güçlendirilir. Bazı durumlarda kirişlerde bir hasar olmasa dahi yapının kullanım amacının değişmesi sonucunda üzerine gelecek yüklerin artmasını karşılamak için kirişleri güçlendirilmeye gidilebilmektedir. Bu çalışmada kiriş çekme bölgesine ilave beton taşıyıcı kiriş yapılarak güçlendirilmesi deneysel olarak incelenmiştir. Bu yeni kiriş ilavesi köşebent, boru ve nervürlü donatı kesitleri kullanılarak yapılmış ve deney sonuçları karşılaştırılmıştır. Burada yapılan deneysel çözümler ve sonuçları teorik olarak ABAQUS programı çözümleri ile karşılaştırılmıştır. Deneysel ve teorik sonuçların kabul edilebilir sınırlar içinde olduğu görülmüştür.

It is covered by the beams made on the edge of the floors where the constant and live loads are applied during the service life of the building. These beams are exposed to bending and shear effects due to the loads on them. Crack damage occurs due to bending in the middle region of the beams under these loads. In order to prevent the occurrence of these damages and stop their progress, the beams are strengthened in various ways. In some cases, even if there is no damage to the beams, the beams can be strengthened in order to meet the increase of the loads that will come upon the change of the purpose of use of the structure. In this study, the strengthening of the beam by making additional concrete bearing beams was experimentally investigated. This new beam addition has been made by using angle, pipe and rebar sections and the test results are compared. The experimental solutions and their results were compared with the ABAQUS program solutions theoretically. It has been seen that the experimental and theoretical results are within acceptable limits.