Eskisehir ekolojik kosullarinda bazı yulaf cesitlerinin verim ve verim unsurlarinin belirlenmesi

Abstract

Bu araştırmada, Eskişehir ekolojik koşullarında bazı yulaf çeşitlerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma, Eskişehir İli Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri bölümü deneme arazisinde 2018-2019 üretim sezonunda tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekerrürlü olacak şekilde kurulmuştur. Çalışmada 7 farklı yulaf genotipi (Kahraman, Seydişehir, Yeniçeri, Sebat, Checota, Faikbey, Kırklar) kullanılmış olup bitki boyu (cm), salkım uzunluğu (cm), salkımda başakçık sayısı (adet), salkımda tane sayısı (adet), salkımda tane ağırlığı (g), bin tane ağırlığı (g), hektolitre ağırlığı (kg/hl), hasat indeksi (%), tanede verim (kg/da), proteinoranı, beta glukan oranı (%), ADF oranı(%), NDF oranı (%) olmak üzere toplam 13 farklı parametre incelenmiştir.Çalışma sonucunda yulaf çeşitlerinin ortalama değerleri bitki boyu 92,75-144,3 cm, salkım uzunluğu 16,44-24,2 cm, salkımda başakçık sayısı 20,93-30,75 adet, salkımda tane sayısı 43,91-91,55 adet, salkımda tane ağırlığı 1,6-2,81 g, bin tane ağırlığı 28,2-36,4 g, hektolitre ağırlığı 41,01-52,25 kg/hl, hasat indeksi %19,9-29, tane verimi 353,7-622,9 kg/da,protein oranı %12,2-14,7, beta glukan oranı %3,08-5,04, ADF oranı % 16,17-19,59, NDF oranı %32,54-36,78 arasında farklılık göstermiştir. En yüksek ve en düşük tane verimleri sırasıyla Yeniçeri (622,9 kg/da) ve Faikbey (353,7 kg/da) çeşitlerinden elde edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre Eskişehir ekolojik bölgesi için öne çıkan çeşitler Yeniçeri ve Checotaolmuştur.

The purpose of this study was to determine the yield and yield elements of some oat varieties in Eskişehir ecological conditions. This study designed by a randomized complete block design with four replicates, was carried out in Eskişehir Osmangazi University, Faculty of Agriculture, Field Crops Department on the experimental area in 2018-2019 growing season. Seven different oat genotypes (Kahraman, Seydişehir, Yeniçeri, Sebat, Checota, Faikbey, Kırklar) were used. In the study, plant height, yield per decare, thousand kernel weight, number of grain and weight in panicle, panicle length, number of spikelet in panicle, hectoliter weight, harvest index, rates of β-glucan, protein ratio, ADF ratio and NDF ratio were examined. As a conclusion, values range between plant height 288.30-313.30 cm, panicle height 16,44-24,2 cm, number of spikelet in panicle 20,93-30,75, number of grain and weight in panicle 43,91-91,55 and 1,6-2,81g , thousand kernel weight 28,2-36,4 g, harvest index %19,9-26, hectoliter weight 41,01-52,25 kg/hl, protein ratio %12,2-14,7, β-glucan ratio%3,08-5,04, ADF ratio %16,17-19,59, NDF ratio %32,54-36,78 and the grain yields in genotypes were between 353,7-622,9 kg/da. The highest (622,9 kg/da) and the lowest (353,7,) grain yields in genotypes obtained from Yeniçeri and Faikbey respectively. According to the results obtained, Yeniçeri and Checota cultivars became prominent cultivars for Eskişehir ecological region.