Rhodoplanes piscinae 51ATA tarafından boyar madde dekolorizasyonunun biyohidrojen üretimine etkisi

Abstract

Bu çalışmada Niğde Akkaya Barajı'ndan izole edilen mor kükürtsüz bir bakterinin farklı substratlar içeren besi ortamlarında boya giderimi ve hidrojen üretim yeteneğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bakterinin boya dekolorizasyonu ve hidrojen üretme yeteneklerinin ayrı ayrı ve birlikte kullanılma potansiyelleri araştırılmıştır. İzole edilen bakteri Rhodoplanes pisciane olarak tanımlanmıştır. Üç farklı substrat (glukoz, asetat, melas) kullanılarak 100 mg/L konsantrasyondaki Reactive Black 5, Methyl Red, Reactive Orange 14 ve Remazol Brilliant Blue R boyalarının dekolorizasyonu araştırılmıştır. Dekolorizasyon ortamlarından EPS üretimleri belirlenmiştir. Deneme sonucundaki FT-IR analizlerine göre boyaların bakteri tarafından degrede olduğu ve substrat olarak kullanıldığı tespit edilmiştir. Bakterinin hidrojen üretme yeteneği Gaz kromotografisi (GC-TCD) ile tespit edilmiştir. Melasın hidrojen üretimindeki etkinliği araştırıldığında artan melas konsantrasyonlarıyla hidrojen üretiminin arttığı ve verimin 20,0 g/L melas konsantrasyonunda 1267 mL/L kültür, olduğu gösterilmiştir. Boyalar (25 mg/L, 50 mg/L ve 100 mg/L) ve melas (5,0 g/L) varlığında hidrojen üretiminin düşük konsantrasyonlarda daha fazla olduğu bulunmuştur.

In this study, it was aimed to determine the dye removal ability and hydrogen production efficiency of the purple non-sulphur bacterium, isolated from Niğde Akkaya Lake, in culture media including various substrates. The isolated bacterium was identified as Rhodoplanes piscinae. The decolorization of Reactive Black 5, Methyl Red, Reactive Orange 14 and Remazol Brilliant Blue R dyes with a concentration of 100 mg/L was determined in the presence of three different substrates. The EPS production from the decolorization media was also determined. According to the FT-IR analysis at the end of the experimental period, it was determined that the dyes were degraded and used as substrates by the bacterium. The hydrogen production ability of the bacterium was determined by Gas Choramotography (GC-TCD). It was demonstrated that the hydrogen production was increased with a yield of 1267 mL/L culture at 20,0 g/L molasses, as the concentration of molasses increased. In the culture media containing dyes (25 mg/L, 50 mg/L and 100 mg/L) and molasses (5,0 g/L) it was found that higher hydrogen production was achieved as the dye concentration decreased.