Zeynuddîn el-Irâkî ve el-Elfiyye fî Garîbi'l-Kur'ân adlı manzum eseri

Abstract

Kur'ân-ı Kerîm insanoğluna gönderilen son kitap olup, indirilmeye başlandığı günden bu yana iman etsin veyahut etmesin muhataplarının tümünün nezdinde takip edilmiş ve manası ile bütün dikkatleri üzerine çekmiştir. Bununla beraber Arap dili ile nazil olan Kur'ân-ı Kerîmin dili, indirildiği toplum tarafından bilinmesine rağmen ilahi bir kitap olması hasebiyle ve icaz yönünün bulunmasından dolayı Araplar tarafından anlaşılamayan kısımları da olmuştur. Bu kısımların bazısı bir cümlede yer alan bir kelimede, bazısı da tek başına bir kelimede meydana gelen kapalılık nedeniyle anlaşılması güç hale gelmiştir. Bunun yanında Araplara yabancı gelen kelimelerin bir kısmının da Arapçaya girişi, İslam'dan önce ve sonra Arap yarımadasına komşu kültürlerle etkileşimi eşliğinde gerçekleşmiştir. Bu kültürel münasebetlerin ve Arap dilinin kendi doğal gelişim serüveninin bir neticesi olarak, Arapların daha önce toplumsal alanda karşılaşmadığ sayısı azımsanamayacak birçok kavram bu dile girmiştir. Arapça öğretimi, çeşitli etkenleri bünyesinde bulundurması nedeniyle muhatabına göre farklılık gösteren, pekçok teknik ve yöntemin de bir arada kullanıldığı bir öğretimdir. İster nesir ister nazım tarzında olsun telif edilen eserlerin asıl gayesi öğretim güdüsüdür. Elfiyye üslubu ile manzum formda, Arapça öğretiminde öğrenimin kolaylığını ve hafızalarda kalıcılığını sağlamak amacıyla kaleme alınan eserlerdir. Bu çalışmanın konusu olan el-Elfiyye fî Garîbi'l-Kur'ân adlı manzum eser, Arap dilinde yabancı olarak nitelendirilen kelimelerin dildeki konumunu tespit etmek ve müşterek lafızlarla aralarındaki uyumunu net bir şekilde görmek için Kur'ân'da ve Arap'ın divanı olarak bilinen şiirde geçen yabancı lafızların ele alınarak incelenmesinden ibarettir.

The Qur'an is the last book sent to mankind and has been followed by all its interlocutors, whether they believe or not, since the day it was revealed and it has attracted all the attention with its meaning. However, the language of the Qur'an, which was revealed in the Arabic language, is known by the society in which it was revealed and because it is a divine book and due to its superiority, there were also parts that the Arabs did not understand. Some of these parts are one word in a sentence, some of them have become difficult to understand due to the obscurity in a single word. Ayrıca Araplara yabancı olan bazı kelimeler de Arap yarımadasının komşu kültürlerle etkileşimi ile İslam öncesi ve sonrasında Arapçaya girmiştir. As a result of these cultural relations and the natural development of the Arabic language. Many concepts that Arabs have not encountered before in the social field have entered this language.Arabic teaching is a teaching that uses many techniques and methods together and differs according to the addressee because it includes various elements. The main purpose of copyrighted prose or verse works is the motivation to teach. The works written in verse in the Elfiyye style are also works written on the basis of a method used to ensure the ease of learning in Arabic teaching and its permanence in the memories. The verse work named el-Elfiyye fî Garîbi'l-Kur'an, which is the subject of this study, to determine the place of foreign words in the Arabic language in the language and To clearly see their harmony with common words It consists of the study of foreign words in the Qur'an and in the poems known as the Arabic divan.