Norm hiyerarşisi ve abjection: BM cinsiyet rejiminin postkolonyal ve Kristevacı bir eleştirisi

Abstract

Bu tez, dışarıdan gelen ile yerli arasındaki `küresel/yerli` ikiliğine dayanan normhiyerarşisinin, Kristevacı abjection kavramından hareketle, postkolonyal bir eleştirisinisunmaktadır. Aydınlanmacı modern epistemenin özne-ben ile öteki arasında yarattığıhiyerarşik iktidar ilişkisi, kolonyal söylemde, dışarıdan gelen ile yerli arasındaki kurucufarkı ortaya koymaktadır. Bu kurucu fark sayesinde özne-ben (dışarıdan gelen) kendiniöteki'den (yerli) ayırmakta ve üstün ve ayrıcalıklı konumunu inşa etmektedir. Benzerbir ilişki iyi küresel normlar ile kötü yerli normlar arasında da ortaya çıkmakta; yerliinanışlar küresel süreçlere dâhil edilmeyerek abjectleştirilmekte ve uluslararası normtaşıyıcılarının üstün ve ayrıcalıklı konumu bu yolla sabitlenmeye çalışılmaktadır. Sözkonusu ilişkisellik çalışmada, ampirik olarak, Birleşmiş Milletler (BM) cinsiyetrejiminin inşasında üretilen hiyerarşik norm ilişkileri üzerinden ele alınmaktadır. Öyleki BM cinsiyet rejimi –özellikle de Kalkınmada Kadın ve Zararlı Geleneksel Pratiklergündemleriyle– küresel normlar ile yerli normlar olarak addedilen normlar arasındaküresel normlar lehine bir hiyerarşi öngörmekte ve bu hiyerarşiyi yerli normlarıabjectleştirerek sürdürmektedir.Anahtar Kelimeler: Ben/Öteki İkiliği, Norm Hiyerarşisi, Abjection, Postkolonyalizm, BM Cinsiyet Rejimi

This thesis offers a postcolonial critique of the norm hierarchies produced by thedichotomy of the global norms versus the local norms between the outsider and thenative, based on the Kristevian concept of abjection. The hierarchical power relationscreated by the Enlightenment between the subject-self and the other reveal theconstitutive difference between the outsider and the native in colonial discourse. Thisconstitutive difference enables the subject-self (the outsider) to differentiate itself fromthe other (the native) and thus to build its superior and privileged position. A similarrelationship emerges in the context of the good global norms versus bad local norms –as local beliefs are abjected through exclusion from the global processes, by which thesuperior and privileged position of international norm holders is endeavoured to befixated. This relationship in question is attempted to be illustrated in this study throughelaborating the norm hierarchies build around the United Nations (UN) gender regime.Such that the regime –especially with the agendas of Women in Development andHarmful Traditional Practices– prescribes a hierarchy between the local norms and theso-called global norms in favour of the latter, and to maintain the hierarchy it abjects thelocal norms.Key Words: Self/Other Dichotomy, Norm Hierarchy, Abjection, Postcolonialism, UN Gender Regime