Kültürel üretim bağlamında yaratıcı emek ve otonomizmin olanaklılığı

Abstract

Bu çalışma kültürel üretim bağlamında yaratıcılığı ve otonomizmi temel alır. Yaratıcı emek başta olmak üzere yaratıcı işçi, yaratıcı sınıf, yaratıcı endüstri ve yaratıcı emek gibi kavramsallaştırmaların olumlayıcı karakterinin olumsuzlandığı bu tezde Adorno'nun negatif diyalektiği bir yordam olarak kabul edilmiş, Adorno'dan Holloway'e ve açık Marksizme bir çizgi çizilmiştir. Tıpkı iletişim bilimlerinde olduğu gibi sosyal bilimlerin tüm alanlarına bakıldığında Adorno'nun kültür ve sanat alanına hapsedildiği ifade edilebilir. Holloway ve açık Marksizm, Adorno'yu politik konuma taşıyabilme potansiyelini taşıdığı için önemlidir. Tez çalışması, bu kuramsal ardalandan aldığı destekle yaratıcı endüstri çalışanlarını kapsayan bir saha araştırmasını da içerir. 22 derinlemesine görüşmenin yapıldığı tez, kültürel üretim aktörlerinin otonomist potansiyelini yukarıdaki isim ve kuramlar doğrultusunda tartışabilmeyi amaçlamaktadır. Tartışma zeminini yaratıcılık, özerklik, sömürü ve otonomizm oluşturmuş, görüşmecilere sorulan sorular ve onlardan alınan cevaplarla açık uçlu bir sonuca ulaşılmıştır. Tez, yaratıcı endüstri çalışanlarının yaratıcılık-üreticilik olguları arasında kurdukları ikilikleri, özerkliğin yanında sömürüyü de deneyimlediklerini, farklı bir siyaset arayışında olduklarını ve hayal kurmaktan ziyade hedefe odaklandıklarını ortaya koymaktadır.

This study is based on creavity and autonomism in the context of cultural production. In this thesis, in which the affirmative character of conceptualizations such as creative worker, creative class, creative industry and creative labour, especially creative labour, is negated, Adorno's negative dialectics is accepted as a procedure and a line is drawn from Adorno to Holloway and open Marxism. Just like in communication sciences, when all fields of social sciences are examined, it can be stated that Adorno is imprisoned in the field of culture and art. Holloway and open Marxism are important because they have the potential to put Adorno in a political position. With the support of this theoretical background, this thesis also includes a field research involving creative industry workers. The thesis, in which 22 in-depth interviews were conducted, aims to discuss the autonomist potential of cultural production actors in line with the above names and theories. Creativity, autonomy, exploitation and autonomism formed the basis of discussion, an open-ended conclusion was reached with the questions asked to the interviewees and the answers received from them. This thesis reveals that creative industry workers create creativity and productivity dualities, experience exploitation as well as autonomy, seek a different policy, and focus on the goal rather than dreaming.