Üriner inkontinanslı kadınlarda farklı gevşeme pozisyonlarının kas fonksiyonları üzerine etkileri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Amaç: Pelvik taban kaslarının açılabilme (gevşeme), kapanabilme (kasılma), destekleme ve seksüel fonksiyonları olmak üzere dört ana fonksiyonu vardır. Fizyoterapi kliniklerinde rutinde pelvik taban kaslarının gevşemesine yönelik çeşitli pozisyonlar önerilmektedir. Bu pozisyonlarda gerçek gevşeme olup olmadığı ya da en etkili gevşemenin hangi pozisyonda olduğu bilinmemektedir. Bu nedenle çalışmamızın amacı üriner inkontinanslı kadınlarda farklı gevşeme pozisyonlarının kas fonksiyonları üzerine etkilerinin incelenmesidir.Yöntem: Çalışma Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı'na başvuran ve uzman hekim tarafından inkontinans tanısı alan 67 birey ile gerçekleştirildi. Üriner inkontinansın tipini, sıklığını, miktarını ve günlük yaşam üzerindeki etkilerini sorgulamak için Uluslararası İnkontinans Sorgulama Kısa Formu (ICIQ-SF) ve mesane günlüğü kullanıldı. Bireylerin pelvik taban kaslarının ve abdominal kaslarının (rektus abdominus-RA, transversus abdominus-TA, internal oblik abdominaller-İO, eksternal oblik abdominaller-EO) elektromyografik aktiviteleri yüzeyel EMG kullanılarak değerlendirildi. Değerlendirmeler üç farklı gevşeme pozisyonunda (P1: sırtüstü çengel pozisyonu, P2: emekleme pozisyonu, P3: çömelme pozisyonu) yapıldı. Pozisyonlar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olup olmadığını saptamak için Friedman Varyans Analizi, farkın nerden kaynaklandığını saptamak için Bonferroni düzeltmeli wilcoxon analizi kullanıldı. Bulgular: Pelvik taban kaslarının en fazla gevşediği pozisyon P1'de ve en yüksek fonksiyonel aktivitesi P2'de bulundu (p<0.001). Pelvik taban kaslarının gevşemesi sırasında, RA, TA, İO, EO kaslarının en düşük ortalama aktiviteleri P1'de görüldü (p<0.001). Pelvik taban kaslarının kasılması sırasında, RA ve EO kaslarının ortalama aktivitelerinin P2'de (p<0.001), TA kasının ortalama aktivitesinin P1'de (p>0.05) ve İO kasının ortalama aktivitesinin P3'de en yüksek düzeyde olduğu saptandı (p>0.05).Sonuç: Pelvik taban ve abdominal kasların gevşeme ve fonksiyonel aktivite miktarları pozisyonlardan etkilenmektedir. Fizyoterapi kliniklerinde pelvik taban kaslarının gevşemesine yönelik verilen pozisyonlarda etkin bir gevşeme sağlanabilmektedir. En etkili pelvik taban kas eğitimin protokollerinin oluşturulabilmesi için seçilen pozisyonlar önemlidir ve bu konuda daha fazla sayıda araştırma yapılması gerekmektedir.Anahtar Sözcükler: Üriner inkontinans, pelvik taban kasları, abdominal kaslar, yüzeyel elektromyografi. Objective: The pelvic floor muscles have four main functions: opening (relaxation), closing (contraction), supporting and sexual functions. Various positions for relaxation of pelvic floor muscles are routinely recommended in physiotherapy clinics. It is not known whether there is real relaxation in these positions, or what position is the most effective relaxation. Therefore, the aim of our study is to examine the effects of different relaxation positions on muscle functions in women with urinary incontinence. Method: The study was carried out with 67 individuals who applied to Dokuz Eylül University Medical Faculty Hospital, Department of Obstetrics and Gynecology and were diagnosed with incontinence by a specialist. The International Incontinence Questionnaire Short Form (ICIQ-SF) and bladder diary were used to inquire about the type, frequency, amount and effects of urinary incontinence on daily life. Electromyographic activities of the pelvic floor muscles and abdominal muscles (rectus abdominus-RA, transversus abdominus-TA, internal oblique abdominals-İO, external oblique abdominals-EO) were evaluated using a superficial EMG. Evaluations were made in three different relaxation positions (P1: supine hook position, P2: crawling position, P3: squatting position). Friedman Variance Analysis was used to determine whether there was a statistically significant difference between positions, and Bonferroni corrected Wilcoxon analysis was used to determine where the difference originated.Results: The position where the pelvic floor muscles relaxed the most was found in P1 and the highest functional activity was found in P2 (p<0.001). During the relaxation of the pelvic floor muscles, the lowest mean activities of RA, TA, IO, EO muscles were seen in P1 (p<0.001). During the contraction of the pelvic floor muscles, the mean activities of the RA and EO muscles were highest in P2 (p<0.001), the mean activity of the TA muscle in P1 (p>0.05), the mean activity of the IO muscles in P3 (p>0.05).Conclusion: The amount of relaxation and functional activity of the pelvic floor and abdominal muscles are affected by positions. In physiotherapy clinics, effective relaxation can be achieved in the positions given for the relaxation of the pelvic floor muscles. The positions chosen are important to create the most effective pelvic floor muscles training protocols and more research is needed on this subject. Key Words: Urinary incontinence, pelvic floor muscles, abdominal muscles, superficial electromyography.
Collections