Esnek pes planuslu bireylerde egzersiz ve tabanlık yaklaşımlarının ayak postürü, plantar kuvvet dağılımı ve denge üzerine etkilerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, esnek pes planuslu bireylerde egzersiz, tabanlık ve egzersizle birlikte tabanlık uygulamalarının ayak postürü, plantar kuvvet dağılımı ve denge üzerine etkilerini incelemek amacıyla yapıldı.Katılımcılar randomize olarak üç gruba ayrıldı. Egzersiz grubunda (n=13) altı hafta boyunca haftada üç gün tibialis posterior kasını kuvvetlendirme ve ayak kısaltma egzersizleri uygulandı. Tabanlık grubu (n=14) kişiye özel yapılan ark destekli tabanlığı altı hafta boyunca kullandı. Egzersiz artı tabanlık grubunda (n=13) ise egzersiz ve tabanlık uygulamaları altı hafta boyunca birlikte uygulandı. Değerlendirmeler, uygulamalara başlamadan önce, altı haftalık uygulamaların sonunda ve uygulamaların bitiminden altı hafta sonra gerçekleştirildi. Ayak postürü, naviküler düşme testi, ayak postür indeksi-6 ve valgus indeks ile değerlendirildi. Plantar maksimum kuvvet değerleri, basınç sensörlü platform ile farklı koşullarda değerlendirildi: Ayakta statik duruş, tercih edilen yavaş, normal ve hızlı hızlarda yürüme, topuk yükseltme testi sonrası hemen yürüme. Denge, bilgisayarlı denge sistemi ile değerlendirildi.Tüm gruplarda valgus indeks dışındaki ayak postür ölçümlerinde iyileşme görülürken, diğer iki uygulama tabanlığa göre daha etkili bulundu (p<0,05). Üç grupta da ayakta statik duruş ve farklı hızlarda yürüme sırasında kaydedilen plantar kuvvet değerlerinde değişim görülürken (p<0,05), yorgun yürüme sırasında kaydedilen plantar kuvvet değerlerinde değişim görülmedi (p>0,05). Uygulamaların üstünlüğü, plantar bölgeye ve yürüyüş hızı koşuluna göre farklılık gösterdi. Tüm gruplarda statik dengede gelişme görülürken, stabilite limitleri egzersiz artı tabanlık ve egzersiz gruplarında gelişme gösterdi (p<0,05). Dengenin gelişmesinde egzersiz artı tabanlık, tabanlığa göre daha etkili bulundu (p<0,05).Sonuçlar, tüm uygulamaların ayak postürü, plantar kuvvet dağılımı ve denge üzerine etkili olduğunu gösterdi. Uygulamaların üstünlüğü değerlendirilen parametreye göre değişiklik gösterdi. Esnek pes planuslu bireylerde uygun yaklaşıma karar verilirken bireyin değerlendirme sonuçlarının göz önünde bulundurulması faydalı olabilir.

The study was conducted to investigate the effects of exercises, insoles, and exercises plus insoles on foot posture, plantar force distribution, and balance in individuals with flexible pes planus.The participants were randomly divided into three groups. The exercise group (n=13) performed tibialis posterior strengthening and short foot exercises three days a week for six weeks. The insole group (n=14) used their customized arch support insoles for six weeks. The exercise plus insole group (n=13) received both interventions for six weeks. The assessments were performed before and after the six-week intervention and six weeks after the intervention. Foot posture was assessed with the navicular drop test, foot posture index-6, and valgus index. Plantar maximum force distribution was assessed with a pressure-sensitive mat in the following conditions: static standing, walking at preferred slow, normal, and fast speeds, and walking immediately after the heel-rise test. Balance was assessed with a computer-aided balance system.Foot posture measures, except the valgus index, improved in all groups, but the other two interventions were more effective than insole (p<0.05). Plantar force variables obtained during both static standing and walking at different speeds changed in all groups (p<0.05), but those obtained under fatigue did not change (p>0.05). The superiority of the interventions differed according to the related plantar regions and walking speed conditions (p<0.05). Static balance improved in all groups, but limits of stability improved in the exercise plus insole and exercise groups (p<0.05). Exercise plus insole was more effective than insole in improving balance (p<0.05).The results showed that all interventions had significant effects on foot posture, plantar force distribution, and balance. The superiority of the interventions differed according to the parameter assessed. It may be useful to consider the assessment results of the individual when deciding on the appropriate approach for flexible pes planus.