Cerrahi girişim geçiren kemik kanserli hastaların deneyimlerinin belirlenmesi

Abstract

Giriş: Dünya çapında nadir görülen primer kemik kanserlerinin tedavisinde cerrahi girişim ile birlikte kemoterapi ya da radyoterapi tedavisi uygulanmaktadır. Cerrahi girişim sonrası hastalar birçok olumsuz deneyim ile karşı karşıya kalmaktadır. Amaç: Bu çalışmada cerrahi girişim geçiren kemik kanserli hastaların deneyimlerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Araştırma, olgubilim (fenomenolojik) araştırma tasarımı kullanılarak yapılmış nitel bir çalışmadır. Örneklemini Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde kemik kanseri nedeniyle cerrahi girişim geçiren 12 hasta oluşturdu. Araştırma verileri 20.07.2021- 22.04.2022 tarihleri arasında `yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşme` yöntemiyle toplandı. Görüşmeler yüz yüze gerçekleştirildi ve ses kayıt cihazı ile kaydedildi. Verilerin analizi iki araştırmacı tarafından, Heidegger felsefesi'ne (Hermenötik fenomenolojik yaklaşım) göre gerçekleştirildi. Çalışma `COREQ (COnsolidated criteria for REporting Qualitative research) kriterleri doğrultusunda gerçekleştirildi ve raporlandı. Bulgular: Hastaların yaş ortalamaları 33,41±8,30 'dür. İçerik analizi yoluyla araştırma verileri değerlendirilerek cerrahi girişim geçiren kemik kanserli hastaların deneyimleri ''Kanser Tanısı Alma/Tanıyı Duyduğumda`, ''Fiziksel Sorunlar'', ''Ölmeyi İstemek/Ölmeyi Tercih Ediyorum'', `Korku`, ''Psikolojik Gelgitler'', `Sosyal Yaşama Etkileri/ Sosyal Hayatım Bitti` olmak üzere 6 tema ve 19 kategori kapsamında ifade edilmiştir.Sonuç: Cerrahi girişim geçiren kemik kanserli hastaların bu süreçte fiziksel sorunlar(ağrı, yürüyememe), kaygı, korku sosyal yaşamda değişiklik, psikolojik sorunlar yaşadığı belirlenmiştir. Kemik kanseri cerrahisi sonrası yeni yaşamlarına uyumunu desteklemek için hasta ve hasta yakınının da içine dahil edildiği, kanıta dayalı girişimleri içeren hasta hazırlık eğitimleri verilmelidir. Bu eğitimlerin cerrahi hemşirelerinin aktif rol aldığı bir multidisipliner ekip (hemşire-cerrah-fizyoterapist) tarafından verilmesi önerilmektedir.

Introduction: In the treatment of rare primary bone cancers worldwide, chemotherapy or radiotherapy treatment is applied together with surgical intervention. After surgical intervention, patients are faced with many negative experiences. Objective: In this study, it is aimed to determine the experiences of patients with bone cancer who underwent surgical intervention. Materials and Methods: The research is a qualitative study using a phenomenological research design. The sample consisted of 12 patients who underwent surgery for bone cancer in the Orthopedics and Traumatology Clinic of Marmara University Pendik Training and Research Hospital. The research data were collected between 20.07.2021 - 22.04.2022 with the method of `semi-structured in-depth interview`. The interviews were conducted face to face and were recorded with a voice recorder. The analysis of the data was carried out by two researchers according to the Heidegger philosophy (Hermeneutic phenomenological approach). The study was carried out and reported in accordance with the `COREQ (CONsolidated criteria for REporting Qualitative research) criteria. Results: The mean age of the patients was 33.41 ±8.30 years. Experiences of bone cancer patients who underwent surgery by evaluating research data through content analysis `Diagnosis of Cancer/When I Hear the Diagnosis`, `Physical Problems`, `Wanting to Die/I Prefer to Die`, `Fear`, `Psychological Tides` ', `Impacts on Social Life / My Social Life Is Over`, was expressed within the scope of 6 themes and 19 categories.Conclusion: It was determined that patients with bone cancer who underwent surgical intervention experienced physical problems (pain, inability to walk), anxiety, fear, changes in social life, and psychological problems. In order to support adaptation to their new life after bone cancer surgery, patient preparation training should be provided, including evidence-based interventions, including patients and their relatives. It is recommended that these trainings be given by a multidisciplinary team (nurse-surgeon-physiotherapist) in which surgical nurses take an active role.