Üniversite öğrencilerinin okupasyonel dengesi ile stres, stres karşısındaki tepkileri ve başa çıkma tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Çalışmamız üniversite öğrencilerinin okupasyonel dengesi ile stres, stres tepkileri, stres kaynakları ve stresle başa çıkma tutumları arasındaki ilişkisinin incelenmesi amacıyla yapıldı. Çalışmaya 170 üniversite öğrencisi dahil edildi. Öğrenciler sosyodemografik bilgi formu, Okupasyonel Denge Anketi, Algılanan Stres Ölçeği, Güncellenmiş Öğrenci Yaşamı Stres Envanteri (GÖYSE) ve Başa Çıkma Tutumları Değerlendirme Ölçeği(COPE-R) ile değerlendirildi. Okupasyonel denge ile algılanan stres arasında negatif yönlü bir ilişki bulundu (r=-0,55, p=0,001). Öğrencilerin okupasyonel dengesi ile GÖYSE toplam ve alt boyutları arasındaki ilişki incelendiğinde; okupasyonel denge ile GÖYSE toplam puan, hayal kırıklıkları, baskılar, değişiklikler, çatışmalar, davranışsal tepki, fizyolojik tepki, duygusal tepki, değerlendirici tepki alt grupları arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki bulundu (p<0,05). Okupasyonel denge ile kendine yükleme alt grubu arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı (r=-0,11, p=0,123). COPE toplam puanı ve kendine yardım, yaklaşım ve uyum sağlama alt boyutları ile okupasyonel denge arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulundu (p<0,05). COPE ölçeğinin sakınma-kaçma ve kendine ceza alt grupları ile okupasyonel denge arasında ise negatif yönlü anlamlı bir ilişki bulundu (p<0,05). Çalışmamız sonucunda stres seviyesinin, stres kaynaklarının ve stres tepkilerinin azalmasının okupasyonel dengenin sağlanmasını desteklediği tespit edilmiştir. Aynı zamanda üniversite öğrencilerinin kendine yardım, yaklaşım ve uyum sağlama gibi doğru başa çıkma tutumlarını kullandığı zaman okupasyonel dengelerinde artma tespit edilmiştir. Üniversite öğrencilerine okupasyonel dengenin sağlanmasında stres ve doğru başa çıkmaya yönelik müdahale programlarının uygulanmasının da öğrencilerin yaşamında faydalı olabileceği düşünülmektedir.

This study aimed at analyzing the relationships between university student‟s occupational balance and stress, their reaction to stress, resources of this stress, and their coping attitudes towards stress. 170 university students included in this study. . Their data was analyzed through sociodemographic information questionnaire, Occupational Balance Questionnaire, Perceived Stress Scale, Student-life Stress Inventory-Revisited (SSI) and Coping Attitudes Evaluation Scale-Revised(COPE-R). A negative relationship was found between occupational balance and perceived stress (r=-0.55, p=0.001). The relationship between student‟s occupational balance and SSI-R total scales, and subscales, when analyzed, showed a significantly negative relationship between occupational balance and SSI-R total scores, frustrations, pressure, alterations, conflicts, behavioural reactions, physiological reactions, and evaluative reactions subgroups (p<0.05). No significant relationship was found between occupational balance and self-attribution subgroup (r=-0.11, p=0.123). A significantly positive relationship was found between total COPE score and self-help, approach, and accommodation subscales, and occupational balance (p<0.05). Meanwhile the avoidance and self-punishment subgroups of COPE demonstrated a significantly negative relationship to occupational balance (p<0.05). In conclusion, our study established that reducing the level and resources of, and reactions to stress promotes the attainment of occupational balance. Concurrently, an increase in the occupational balance of university students was identified as they adopted the right coping attitudes such as self-help, approach, and accommodation. It is also conceived that in order to ensure occupational balance in university students, implementing interventional programs aiming at stress and at the right ways of coping with it might be beneficial to the their lives.