Radyoloji uzmanlık eğitimini organ sistemi radyolojisine veya görüntüleme yöntemine dayalı yürüten programların incelenmesi

Abstract

Radyoloji hastalıkların ve travmaların tanı, tedavi ve izlem süreçlerinde görüntülemeyi kullanan bir bilim dalıdır. Radyologlar tüm tanısal görüntüleme yöntemlerini (modaliteler) kullanmak ve yorumlamak için eğitim alırlar. Teknolojik gelişmelerle birlikte kullanılmaya başlayan yeni modaliteler, radyoloji sorumluluk alanlarında da genişlemeye yol açmıştır. Radyoloji uzmanlık eğitim programlarının yapılandırılmasında görüntüleme yöntemlerinin mi yoksa organa dayalı sistemlerin mi esas alınacağı tartışmalara neden olmaktadır. Bu tez çalışmasının amacı; her iki şekilde program yürüten uzmanlık programlarının rotasyon düzenlerinin incelenmesi ve avantaj-dezavantajlarının belirlenmesidir. Araştırma, radyoloji uzmanlık eğitiminde yürütülen eğitim programlarının rotasyon düzenleri ve katılımcı görüşleri üzerine betimsel bir çalışmadır, 28 radyoloji birimine ulaşılarak bilgi ve görüşler toplanmıştır. 28 fakülteden 25'i organ sistem temelli rotasyon düzenine sahipken, 3'ü görüntüleme yöntemine dayalı programlarını yürütmektedir. Rotasyon düzenlerini belirleyen en önemli 2 etken, araştırma görevlisi/asistan sayısı ile öğretim üyesi sayısı olarak belirlenmiştir. Katılımcılar organ sistemi radyolojisine dayanan programların avantajlarını; daha kaliteli bir asistan eğitimi verebilmeleri, kapsamı ve sınırları belirlenmiş, odaklanmış bir eğitim sunabilmeleri, daha sistematik teorik çalışma planı oluşturabilmeleri ve ilgili sistem hakkındaki tüm modalitelerin kullanıldığı algoritmik ve detaylı öğrenmeyi sağlayabilmeleri olarak bildirmiştir. Katılımcılar görüntüleme yöntemine dayalı programlarda önemli bir avantaj bildirilmezken en çok bildirilen dezavantajlar diğer tetkikler ile uyumlu düşünememe, sistem bazında eğitim eksikliği, organ bazlı vücudun sistematik eğitiminin tamamlanamaması, her sisteme ait yeterli pratik yapılamamasıdır.

Radiology is a branch of science that uses imaging in the diagnosis, treatment and follow-up processes of diseases and traumas. Radiologists are trained to use and interpret all diagnostic imaging modalities. The new modalities that have started to be used with technological developments have led to an expansion in the field of radiology responsibility. It is controversial whether imaging methods or organ-based systems should be taken as a basis in the structuring of radiology specialty training programs. The aim of this thesis study is examining and determining the advantages and disadvantages of two specialization programs (namely organ system-based and modality-based). The research is a descriptive study. In our study, we contacted 28 radiology units to collect information and opinions about rotation patterns and their underlying factors. While 25 out of 28 faculties have an organ system-based rotation order, 3 of them execute their programs based on imaging methods. The 2 most important factors that influence the rotation patterns were determined as the number of research assistants and faculty members. The advantages of the programs based on organ system radiology are that they can provide a higher quality resident training, offer a focused education with defined scope and boundaries, include a more systematic theoretical study plan, and provide algorithmic and detailed learning using all modalities about the relevant system. While no significant advantage is reported in imaging-based programs, the most reported disadvantages are inability to think in harmony with other examinations, lack of system-based training, inability to complete organ-based body systematic training, and insufficient practice for each system.