Torakotomi ve VATS ile gerçekleştirilen lobektomi cerrahilerinde solunum kas kuvveti, diyafragma kalınlığı ve fonksiyonel egzersiz kapasitesinin değerlendirilmesi

Abstract

Erken evre küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK)'nin en sık kullanılan tedavisi lobektomidir. Lobektomi uygulanırken yapılan farklı cerrahi girişimlerin solunum fonksiyonları ve egzersiz kapasiteleri üzerine farklı etkileri olduğu düşünülmektedir. Çalışmanın amacı; standart torakotomi, kas koruyucu torakotomi ve video yardımlı torasik cerrahi (VATS) girişim yöntemleriyle lobektomi uygulanan gruplarda solunum kas kuvveti, fonksiyonel egzersiz kapasitesi ve diyafragma kalınlığını değerlendirmekti. Çalışmaya 18-72 yaş arası %57'si erkek 42 birey dahil edilmiştir. Solunum kas kuvveti, ağız içi basınç ölçümü ile maksimal inspirasyon basınç (MIP) ve maksimal ekspiratuar basınç (MEP) değerleri ile kaydedilmiştir. Fonksiyonel egzersiz kapasitesini değerlendirmek için 6 dakika yürüme testi (6DYT) yapılmıştır. Diyafragma kalınlığını ölçmek için ultrason kullanılmıştır. Değerlendirmeler cerrahiden bir gün önce ve taburculuk sonrası 15-20. günde yapılmıştır. 6DYT mesafeleri, MIP ve MEP değerleri ve cerrahi taraf inspiryum sonu diyafragma kalınlıkları cerrahi sonrası cerrahi öncesine göre anlamlı olarak daha düşüktür (p<0,05). VATS grubunun 6DYT mesafesi ve MIP-MEP değerleri değişim yüzdeleri, standart torakotomi grubundan anlamlı olarak daha yüksektir (p<0,017). Akciğer kanserli hastalarda yapılan lobektomilerde VATS cerrahi yaklaşımı, standart torakotomi yaklaşımına göre solunum kas kuvveti ve fonksiyonel egzersiz kapasitelerini korumak bakımından daha üstün bir yöntemdir. Lobektomi geçirecek hastalarda egzersiz kapasitesinin ve solunum kas kuvveti parametrelerinin öneminin göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Çalışmamız cerrahi öncesi ve sonrası planlanacak olan pulmoner rehabilitasyon programları için yol gösterici olacaktır.

The most commonly treatment for early stage non-small cell lung cancer (NSCLC) is lobectomy. Different surgical interventions during lobectomy are thought to have different effects on respiratory functions and exercise capacities. The aim of this study was to evaluate respiratory muscle strength, functional exercise capacity, and diaphragmatic thickness in groups that underwent lobectomy with standard thoracotomy, muscle sparing thoracotomy, and video-assisted thoracic surgery (VATS). Forty two individuals, 57% male, between the ages of 18-72 were included in the study. Respiratory muscle strength was measured by measuring mouth pressure and using maximal inspiratory pressure (MIP) and maximal expiratory pressure (MEP) values. 6-minute walk test (6MWT) was used to evaluate functional exercise capacity. Ultrasound was used to measure diaphragmatic thickness. Evaluations done on the day before surgery and 15-20 days after discharge. After surgery, 6MWT distances, MIP-MEP values and surgical side end-inspiratory diaphragmatic thickness was significantly lower than before surgery (p<0.05). The percentage of change in 6MWT distance and MIP-MEP values of the VATS group was significantly higher than the standard thoracotomy group (p<0.017). VATS is a superior method in terms of preserving respiratory muscle strength and functional exercise capacities compared to standart thoracotomy in lobectomies performed in patients with lung cancer. The importance of exercise capacity and respiratory muscle strength parameters should be considered in patients who will undergo lobectomy. Our study will guide the pulmonary rehabilitation programs to be planned before and after surgery.