Primer siliyer diskinezide oyun temelli uygulamanın oksijenasyon düzeyi, fonksiyonel kapasite ve yaşam kalitesi üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, primer siliyer diskinezi (PSD) hastalarında oyun temelli yaklaşımın kas oksijenasyonu (SmO2), fonksiyonel kapasite ve yaşam kalitesi üzerine etkilerini araştırmaktı. Otuz-iki PSD hastası randomize olarak oyun ve kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrıldı. Oyun grubuna 8 hafta süresince aktif oyun programı ve havayolu temizleme teknikleri uygulandı. Kontrol grubuna 8 hafta süre ile sadece havayolu temizleme teknikleri uygulandı. Sekiz haftalık program öncesi ve sonrasında solunum fonksiyonu taşınabilir spirometre cihazı ile, solunum kas kuvveti ağız içi basınç ölçme cihazı ile, periferal kas kuvveti taşınabilir dinamometre ile, fonksiyonel kapasite altı dakika yürüme testi (6DYT) ile, maksimal egzersiz kapasitesi artan hızda mekik yürüme testi (AHMYT) ile, günlük yaşam aktivitesi (GYA) Glittre GYA testi ile, SmO2 AHMYT ve Glittre GYA testi süresince BSX-insight cihazı ile, enerji harcaması Glittre GYA testi ve oturarak oynanan oyun sırasında SenseWear kol bandı ile, fiziksel aktivite düzeyi Bouchard üç-günlük fiziksel aktivite kaydı ile, denge Y ve Flamingo testi ile ve yaşam kalitesi PCD-QOL anketi ile değerlendirildi. Oyun grubunda solunum fonksiyonu, solunum ve periferal kas kuvveti, 6DYT ve AHMYT mesafesi, SmO2, GYA, fiziksel aktivite düzeyi, denge ve yaşam kalitesi anlamlı olarak arttı (p <0.05). Kontrol grubunda ölçülen parametrelerde istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmadı (p> 0.05). Sekiz hafta önce ve sonrasında değerlendirilen parametrelerin fark değerlerinde gözlenen değişiklik oyun grubunda istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Aktif oyun programının PSD'li hastalarda pulmoner ve ekstrapulmoner özellikler üzerinde olumlu etkileri vardır. Aktif oyun programı, PSD'li hastalarda egzersiz eğitimi modalitesi olarak pulmoner rehabilitasyon programına eklenebilir.Anahtar Kelimeler: Primer siliyer diskinezi, solunum kas kuvveti, periferal kas kuvveti, aktif video oyunu, egzersiz kapasitesi

The aim of this study was to investigate the effects of game-based application on muscle oxygenation (SmO2), functional capacity, and quality of life in primary ciliary dyskinesia (PCD). Thirty-two patients with PCD were randomly divided into two groups game and control groups. Active gaming program and airway clearance techniques (ACT) were applied to the game group for 8 weeks. ACT was applied to the control group for only 8-weeks. Pulmonary function was assessed using a portable spirometer device, respiratory muscle strength using a mouth pressure measurement device, peripheral muscle strength using a hand-held dynamometer, functional capacity using a six-minute walking test (6MWT), maximal exercise capacity using an incremental shuttle walk test (ISWT), activities of daily living (ADL) using Glittre ADL test, SmO2 with BSX-insight device during ISWT and Glittre ADL test, energy expenditure during Glittre ADL test and playing the seated games using the SenseWear armband, physical activity level using Bouchard three-day physical activity record, balance using the Y and Flamingo test, and quality of life (QOL) using PCD-QOL questionnaire. Pulmonary function, respiratory and peripheral muscle strength, 6MWT and ISWT distance, SmO2, ADL and physical activity level, balance, and QOL significantly increased in the game group (p<0.05). There was no significant difference in the parameters assessed in the control group (p>0.05). The change in the parameters evaluated before and after eight weeks was statistically significant in the game group. (p<0.05). In conclusion, active gaming program positively affect pulmonary and extrapulmonary features in PCD. Active gaming program may be added to the pulmonary rehabilitation program as an exercise training modality in patients with PCD.Keywords: Primary ciliary dyskinesia, respiratory muscle strength, peripheral muscle strength, active video gaming, exercise capacity