Üst ekstremite yanık hastalarında proprioseptif nöromusküler fasilitasyon ve ayna tedavisinin eklem hareket açıklığı, ağrı, fonksiyonellik, kinezyofobi ve yaşam kalitesi üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışma akut üst ekstremite yanıklarına uygulanan Standart tedavi(ST) ve Proprioseptif Nöromuskuler Fasilitasyon (Standart+PNF) ve ayna terapisinin (Standart+AT) eklem hareket açıklığı (EHA), ağrı, fonksiyonellik, kinezyofobi ve yaşam kalitesi üzerindeki etkisini araştırmak amacı ile yapıldı. ST, PNF ve AT grubu olmak üzere 3 grup ve toplam 48 birey çalışmaya dahil edildi. Bireylerin demografik bilgileri ve yanığa özgü değerlendirmeleri yapıldı. Egzersiz eğitimi 6 hafta süreyle haftada 5 gün olarak uygulandı. Egzersiz eğitimi öncesi ve sonrasında gonyometrik ölçüm, Görsel Analog Skalası, Kol, Omuz ve El Sorunları Hızlı Anketi (QuickDASH), Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TKÖ) ve Yanığa Özgü Sağlık Skalası ile değerlendirme yapıldı. ST, PNF ve AT gruplarında yaş ortalaması sırasıyla 38,44±7,62 yıl, 43,38±11,27 yıl ve 40,00±13,51 yıldı. Grupların demografik özellikleri arasında fark yoktu (p>0,05). Tedavi öncesi ve sonrası EHA değişim yüzdesi, ağrı , QuickDASH, TKÖ skorları ve Yaşam kalitesi ölçeği skorları açısından gruplar benzerdi (p>0,05). Bununla birlikte her üç grupta da tedavi öncesi ve sonrası ağrı skorları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi(p<0,05). Tedavi öncesi ve sonrası farklarda ağrı ve fonksiyonellik açısından AT grubunun; kinezyofobi skorunda PNF grubunun; yaşam kalitesi ölçeğinde ise ST grubunun lehine sonuçlar elde edildi. Sonuç olarak, üst ekstremite yanıklarında uygulanan standart tedavi, PNF ve AT'nin EHA, ağrı, fonksiyonellik, kinezyofobi ve yaşam kalitesi üzerinde olumlu etkileri olduğu gösterildi. Bu çalışma üst ekstremite yanıklarında rehabilitasyon hedeflerine ulaşılması amacıyla akut dönemde bireyselleştirilmiş farklı tedavi yaklaşımlarının egzersiz yöntemleri ile birlikte uygulanabilmesine ilişkin kanıtlar sunmaktadır. Klinik ve akademik çalışmalarda yol gösterici olacaktır.

This study was conducted to investigate the effects of standard treatment (ST) and additional proprioceptive neuromuscular facilitation (Standard+PNF) and mirror therapy (Standard+MT) on joint range of motion (ROM), pain, functionality, kinesiophobia and quality of life in acute upper extremity burns. A total of forty-eight individuals were included in the study in 3 groups ST, PNF and MT groups. Demographic information and burn-specific evaluations of the individuals were performed. Exercise training was applied 5 days a week for 6 weeks. Before and after exercise training, goniometric measurement, Visual Analog Scale, Arm, Shoulder and Hand Problems Quick Questionnaire (QuickDASH), Tampa Kinesiophobia Scale (TKS) and Burn-Specific Health Scale were evaluated. The mean age of the ST, PNF, and MT groups was 38.44±7.62 years, 43.38±11.27 years, and 40.00±13.51 years, respectively. There was no difference between the demographic characteristics of the groups (p>0.05). The groups were similar in terms of percent change in ROM, pain scores, QuickDASH, TSK scores and Quality of life scale sores pre- and post-treatment (p>0.05). However, a statistically significant difference was found in terms of pain scores before and after treatment in all three groups (p<0,05). Results in favor of the MT group in pain and functionality; PNF group in kinesiophobia; and ST group in quality of life were obtained in pre- and post-treatment differences. In conclusion, it has been shown that the standard treatment applied in upper extremity burns, PNF and MT, have positive effects on ROM, pain, functionality, kinesiophobia and quality of life. This study provides evidence that individualized different treatment approaches can be applied together with exercise methods in the acute period to achieve rehabilitation goals in upper extremity burns. It will be a guide in clinical and academic studies.