Tip 1 diyabetli bireylerde kahvaltıda alınan karbonhidrat miktarı ve türünün öğün sonrası kan glukozu üzerine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Karbonhidratlar öğün sonrası glisemik yanıtı etkileyen en önemli besin ögesidir. Bu çalışmada çoklu doz insülin tedavisi alan 19-24 yaş aralığında 14 tip 1 diyabetli bireyin katılımı ile kahvaltı öğününde diyetle alınan karbonhidrat miktarı ve türünün öğün sonrası 240 dakika boyunca glisemik yanıta etkisi araştırılmıştır. Çalışma tek merkezli, randomize ve katılımcıların insülini dozunu ayarlaması açısından tek kör olarak planlanmıştır. Tüm olgular 4 farklı gün hastaneye gelmiş ve standart kahvaltı olarak normal karbonhidrat (NKH) (%51)/düşük glisemik indeks (DGI) (52) içeren, test öğünleri olarak ise normal karbonhidrat (NKH)(%51) /yüksek glisemik indeks (YGI)(74), düşük karbonhidrat (DKH)(%40)/düşük glisemik indeks (DGI) (52) ve düşük karbonhidrat (DKH) (%40)/yüksek glisemik indeks (YGI) (74) içeren kahvaltıyı tüketmişlerdir. Uygulanacak insülin dozu Karbonhidrat Sayımı yöntemi ile hesaplanmıştır. Öğün sonrası farklı kahvaltı çeşitlerinin glisemik yanıta etkisini değerlendirmek için interstisyel glukoz ölçümleri (t=0, 30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240 dakikalarda) ve kapiller kan glukozu ölçümleri (t=0, 15, 30, 45, 60, 90, 120, 180 ve 240. Dakikalarda) yapılmıştır. Bu ölçümler ile öğün sonrası glukoz değerlerinin karşılaştırılması yapılmıştır. Ayrıca artımsal eğri altında kalan alan (iAUC) hesaplanmıştır. Standart öğünün değeri 100 kabul edilerek, test öğünlerinin rölatif glisemik indeksi hesaplanmıştır. NKH/YGI içeren öğün sonrasında 30, 60, 90, 120, 150, 180 ve 210. Dakikalarda interstisyel sıvıda ölçülen glukoz değerleri DKH/DGI içeren öğün sonrası aynı dakikalarda ölçülen glukoz değerlerine göre yüksek bulunmuştur (p<0,05). Postprandiyal 120. Dakikada DKH/DGI içeren öğün sonrası bireylerin glukoz değerleri 80-180 mg/dL aralığında çıkmıştır. Toplam iAUC hesaplandığında interstisyel sıvı ve kapiller glukoz ölçümlerine göre DKH/DGI içeren öğünün glisemik yanıtı (1496,4, 1455,4) NKH/YGI içeren öğünün glisemik yanıtına göre (3146,7, 3378,4) anlamlı olarak düşük olduğu gösterilmiştir (p<0,05).NKH/DGI ve DKH/YGI içeren öğünlerin glisemik yanıtları benzer bulunmuştur (p>0,05). İnterstisyel ve kapiller glukoz ölçümlerine göre öğünlerin rölatif glisemik indeksi değerlendirildiğinde NKH/YGI içeren öğünün rölatif glisemik indeksi sırasıyla %107,7 ve %109,5, DKH/DGI içeren öğünün rölatif glisemik indeksine göre %77,8 ve %82,9 istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunmuştur (p<0,05). NKH/DGI ve DKH/YGI içeren öğünlerin rölatif glisemik indeks değerleri benzer bulunmuştur. Öğün planlanırken karbonhidrat miktarı kadar, öğünün karbonhidrat türünün de dikkate alınması gereklidir. Carbohydrates are the most important essential nutrient that affects postprandial glycemic response. In this study, which was conducted with the participation of 19-24 aged 14 individuals with type 1 diabetes who received multiple-dose insulin therapy, the effect of dietary carbohydrates intake and type during breakfast was investigated on the glycemic response for 240 minutes after the meal. This study was designed as a mono-center, randomized and single-blind study in order to adjust the insülin dose of the participants. All participants came to the hospital on 4 different days and took normal carbohydrate (NCH)/low glycemic index (LGI) as standard breakfast, and normal carbohydrate (NCH)/high glycemic index (HGI), low carbohydrate (LCH)/low glycemic index (LGI) and low carbohydrate (LCH)/high glycemic index (HGI) as test meals. For each participant, insulin was adjusted according to the Carbohydrate Counting method. Interstitial glucose measurements (at t=0, 30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240 min) and capillary blood glucose measurements (at t=0, 15, 30, 45, 60, 90, 120, 180, 240 min) were conducted to evaluate the effect of different breakfast types after the meal on the glycemic response. By using these measurements, glucose levels were compared and the area under the incremental curve (iAUC) was calculated. In addition, the relative glycemic indexes of the test meals were calculated by accepting the value of the standard meal as 100. Interstitial glucose measurements (at t=30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240 minutes) in the test meal containing NCH/HGI were higher than the values of the same measurements in the test meal containing LCH/LGI (p<0,05). Glucose values of all individuals after (at postprandial 120 minutes) a LCH/LGI meal were in the range of 80-180 mg/dL. By considering the total iAUC level and according to interstitial fluid and capillary glucose measurements, the glycemic response of a LCH/LGI meal (1496,4, 1455,4) was significantly lower than the glycemic response of a NCH/HGI meal (3146,7, 3378,4) (p<0,05). The glycemic responses of meals containing NCH/LGI and LCH/HGI were similar (p>0,05). When the relative glycemic indexes of the meals were evaluated according to the interstitial and capillary glucose measurements, the relative glycemic index of the meal containing NCH/HGI (%107,7, %109,5) was statistically significantly higher than the relative glycemic index of the meal containing LCH/LGI (%77,8, %82,9) (p<0,05). The relative glycemic index values of meals containing NCH/LGI and LCH/HGI were similar. Carbohydrate type should be taken into account along with the carbohydrates intake for a balanced meal.
Collections