Psikiyatrik bozukluğu olan bireylerde psikolojik dayanıklılık ve tedavi uyumları arasındaki ilişki

Abstract

Amaç: Bu araştırma, psikiyatrik hastalığı olan bireylerin, psikolojik dayanıklılık ve tedavi uyumu arasındaki ilişkiyi incelenmek amacı ile planlanmış tanımlayıcı ve kesitsel türde ilişkisel bir araştırmadır. Yöntem: Araştırma, Mayıs- Ağustos tarihleri arasında Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi polikliniğine kontrole gelen 18-65 yaş aralığındaki, araştırmaya alınma ölçütlerine sahip 100 gönüllü hasta ile yüz yüze görüşülerek yapılmıştır. Veriler, `Tanımlayıcı Bilgi Formu`, araştırmacı tarafından hazırlanan `Tedavi Uyum Soru Formu`, `Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği` ve `Morisky İlaç Uyum Ölçeği` ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizi SPSS-16 paket programında yapılmıştır. Verilerin analizinde sayı ve yüzde dağılımlar, ortalama ve standart sapma, Independent Samples T-testi, ANOVA, Kruskal Wallis, Mann-Whitney U Testi ve Pearson Korelasyon analizi uygulanmıştır. Bulgular: Hastaların %55.0´ının depresif bozukluk, %26.0´ının şizofrenik bozukluk ve %19.0´ının iki uçlu(bipolar) bozukluk tanısı mevcut bulunmuştur. Hastaların %34.0´ının 18-24 yaş arasında olup, %67.0´ı kadın ve %50.0´ıbekardır. Hastaların Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği puan ortalaması 99.67±8.01, Tedavi Uyum Soru Formu puan ortalaması 42.36±5.57 ve Morisky İlaç Uyum Ölçeği puan ortalaması 5.92±1.34 olarak bulunmuştur. Hastaların psikolojik dayanıklılık ve tedavi uyumları arasında pozitif yönde zayıf bir ilişki(r=0.045) olduğu ancak istatistiksel olarak anlamlı(p=0.654) olmadığı bulunmuştur. Hastaların tanı alma sürelerinin Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği puan ortalamasını etkilediği (p= 0.048); gelir gider durumlarının da Morisky İlaç Uyum Ölçeği puan ortalamasını etkilediği (p= 0.000) bulunmuştur. Tedavi Uyum Soru Formu puan ortalamasında sosyodemografik özelliklerin ve hastalık öykülerinin etkili olmadığı bulunmuştur.

Objectives: This research is a relational study of the descriptive and cross-sectional type with the aim of examining the relationship between psychological resilience and treatment adherence of individuals with psychiatric disorders. Method: The study was conducted by face to face interviews with 100 volunteers between the ages of 18-65 who came to control the polyclinic of Manisa Mental Health and Diseases Hospital between May and August. The data were collected using the `Descriptive Information Form`, the `Resilience Scale for Adults`, the `Morisky Medication Adherence Scale` and the `Adherence Questionnaire for Treatment` prepared by the researcher. The Statistical Package for Social Science (SPSS) for Windows. For the data analysis, number and percentage, mean and standard deviation, Indepedent Samples T-test, ANOVA, Kruskal Wallis, Mann-Whitney U Test and Pearson Correlation analysis were applied. For all tests, the level of significance (P) was set at the conventional level of 0.05 (two-sided). Results: 55.0% of the patients had depressive disorder, 26.0% had schizophrenic disorder and 19.0% had bipolar disorder. 34.0% of the patients were between the ages of 18-24, 67.0% were female and 50.0% were single. Resilience Scale for Adults of the patients mean score 99.67 ± 8.01, Adherence Questionnaire for Treatment mean score 42.36 ± 5.57 and Morisky Medication Adherence Scale is the avarage score was found to be 5.92 ± 1.34. There was a statistically significant (p = 0.654) relationship between the psychological resilience and treatment adherence of the patients and a weak correlation (r = 0.045) in the positive direction. The duration of the diagnosis of the patients affected the Psychological Resilience Scale average score (p = 0.048); Income status also affected the Morisky Medication Adherence Scale averages (p = 0.000). Sociodemographic characteristics and disease stories were found to be ineffective in the mean of the Adherence Questionnaire for Treatment.