Jale Sancak'ın öykülerinde mekan

Abstract

Türk edebiyatında modern hikâyenin doğuşu 19.yüzyılın ikinci yarısı ile başlar. Bu tarihten itibaren Klasik Edebiyat ve Halk Edebiyatı'nın hikâye anlayışı, yerini Batı edebiyatındaki hikâye anlayışına bırakır. Yazarlar, toplumun içinde bulunmuş olduğu şartları, değişimleri ele aldıkları eserlere yansıttıkları için mekân da mevcut değişikliklerden payına düşeni almıştır.`Jale Sancak'ın Öykülerinde Mekân` başlıklı çalışmamızın amacı Jale Sancak'ın öykülerinde yer alan mekânların hangi işlevlerle kullanıldığını tespit etmek, yazarın mekânlara bakış açısını ortaya koymak, mekân ile kahraman arasında oluşan bağlar üzerinde durmaktır. Çalışmamız, giriş ve sonuç dışında üç bölümden oluşmaktadır. Giriş kısmında modern Türk öykücülüğünün tarihi gelişimi ve edebiyat-mekân ilişkisi üzerinde kısaca durulmuş, ardından Jale Sancak'ın hayatı, öykücülüğü 2. bölümde ele alınmıştır. 3. bölümde, öykülerde yer alan mekânlara geçmeden önce öyküler hakkında kısaca bilgiler verilerek mekân kısmına zemin hazırlanılmış daha sonra da çalışmanın esas kısmı olan 4. bölüme geçilmiştir. Söz konusu bölümde de öykülerde yer alan mekânlar üzerinde durulmuş, elde edilen veriler ise, sonuç kısmında değerlendirilmiştir. Yazarın bugüne kadar toplamda 134 öyküsü yayımlanmıştır. Söz konusu öyküler incelendiğinde, Jale Sancak'ın öykülerinde sık sık İstanbul ve İstanbul'a ait mekânlara yer verdiği görülmüştür. Bunun için de yazar, `İstanbul öykücüsü` olarak anılmaktadır. Öyküler adeta İstanbul belgeseline dönüşmüştür.

The birth of the modern story in Turkish literature begins with the second half of the 19th century. From this date on, the understanding of story in Classical and Folk Literature leaves its place to the understanding of story in Western literature. Since the authors reflect the conditions of the society and the changes in the works they deal with, the space has taken its share from the existing changes.The aim of our study titled `Space in JaleSancak's Stories` is to determine the functions of the spaces in JaleSancak's stories, to reveal the author's perspective on spaces, and to dwell on the bonds formed between the space and the hero. Our study consists of three parts except introduction and conclusion. In the introduction part, the historical development of modern Turkish storytelling and the relationship between literature and space are briefly emphasized, then JaleSancak's life and storytelling are discussed in the second part. In the 3rd chapter, before moving on to the places in the stories, brief information about the stories was given and the ground was prepared for the venue part, and then the main part of the study, the 4th chapter. In the aforementioned section, the places in the stories were emphasized, and the data obtained were evaluated in the conclusion part.A total of 134 stories of the author have been published so far. When the aforementioned stories are examined, it is seen that JaleSancak frequently includes Istanbul and places belonging to Istanbul in her stories. For this reason, the author is referred to as the `Istanbul storyteller`. The stories have almost turned into Istanbul documentaries.