Maksimilian Voloşin'in şiir sanatı

Abstract

Maksimilian Aleksandroviç Kiriyenko-Voloşin (1877-1932) Gümüş Çağ Rus edebiyatının en önemli şairlerinden biridir. Voloşin kendine özgü ve bağımsız üslubuyla 20.yüzyıl Rus edebiyatında iz bırakır. Şiirlerinde Fransız izlenimciliğinin, Rus sembolizminin ve akmeizminin özgün bir bileşimini oluşturur. Şair Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde uzun yıllar geçirdikten sonra, Doğuya merak duymaya başlar. Budizm, Hinduizm ve Japon felsefe, sanat ve öğretilerinin etkisi altında kalır. Özellikle ilk dönem şiirlerinde Doğu-Batı sentezini ustalıkla verir. Avusturyalı filozof Rudolf Joseph Lorenz Steiner'in geliştirdiği antropozofik öğretileri Hristiyan unsurlarla bir arada kullanır. Voloşin 1907 yılından Güney Kırım'ın küçük bir kasabası olan Koktebel'e yerleştikten sonra, bölgenin doğa peyzajlarını dinamik renk epitetleri ve dinî-mistik unsurlarla tasvir ettiği şiirler oluşturmaya başlar. Bu dönemde şiirleri ve çalışmalarıyla Güney Kırım'ın tarihsel ve kültürel zenginliğine ışık tutar. Rusya'nın 1905 Devrimi'nden sonra yeni ve zorlu bir sürece gireceğini öngörür. İç Savaş ve devrim yıllarında canı pahasına tarafsızlığını korur. Şair siyasi tartışmalardan uzak durur. Bu dönemki şiirlerinde savaş ve devrimin sebep olduğu ölüm, kıyım, terör, sefalet ve adaletsizliği eleştirir. Gerek kişisel gerekse sanat ve edebiyat hayatının merkezinde insan yer alır. Voloşin ırk, dil, din ve görüş ayrımı yapmaz. Tezimizde Voloşin'in şiir sanatı yukarıda bahsi geçen konular çerçevesinde incelenecektir.

Maximilian Alexandrovich Kirienko-Voloshin (1877-1932) is one of the most important poets of the Silver Age Russian literature. Voloshin leaves mark on 20th century Russian literature with his distinctive and independent style. He composes a unique combination of French impressionism, Russian symbolism and acmeism in his poems. After that the poet spends many years in various countries of Europe, he begins to take interest in the East. He comes under the influence of Hinduism, Buddhism and Japanese philosophy, art and teachings. He skillfully conveys the East-West synthesis especially in his first period poems. He uses the Christian elements together with the anthroposophical doctrines developed by the Austrian philosopher Rudolf Joseph Lorenz Steiner. After that Voloshin moved to Koktebel that is a small town in South Crimea in 1907, he begins to compose poems in which the nature landscapes of the region are described with dynamic colour epithets and religious-mystic elements. In this period, he sheds light on the historical and cultural richness of South Crimea with his poems and works. After 1905 Revolution, he foresees that Russia would enter into a new and tough process. During the years of war and revolution he maintains impartiality at the risk of his life. The poet avoids political discussions. In his poems belonging to this period he criticizes death, slaughter, terror, poverty and injustice caused by the war and revolution. Human is located both in the centre of his personal and art and literature life. Voloshin does not discriminate any races, languages, religions and opinions. In our thesis the poetry of Voloshin will be analyzed within the frame of the themes abovementioned.Максимилиан Александрович Кириенко-Волошин (1877-1932) один из самых важныхпоэтов Серебряного Века русской литературы. Волошин оставляет след в русскуюлитературу ХХ века своим особым и независимым стилем. Он создаёт уникальноесочетание Французского импрессионизма, Русского символизма и акмеизма в своихстихотворениях. После того как, поэт провел много лет в различных странах Европы,он начал интересоваться Востоком. Он попадает под влияние Индуизма, Буддизма иЯпонской философии, искусства и учений. Он искусно передаёт Восточно-Западныйсинтез особенно в своем стихотворениях, относящихся к первому периоду. Ониспользует христианские элементы вместе с антропозофическими доктринами,разработанными Австрийским философом Рудольфом Йозефом Лоренцом Штайнером.После того как, в 1907 году Волошин переехал В Коктебель, являющийся маленькимгородком в Южном Крыме, он начал создавать стихотворения, в которых природныепейзажи этого района описываются динамическими цветовыми эпитетами ирелигиозно- мистическими элементами. В этот период, он проливает свет наисторическое и культурное богатство Южного Крыма своими стихотворениями ипроизведениями. После революции 1905 года, он предусматривает, что Россия вступитв новый и трудный процесс. В течение годы войны и революции он придерживаетбеспристрастность, рискуя свою жизнь. Поэт избегает политических дискуссий. Всвоих стихотворениях, относящихся к этому периоду, он критикует смерть, убйство,террор, нищету и несправедливость причиненные войной и революцией. В центре еголичной, художественной и литературной жизни находится человек. Волошин недискриминирует никаких рас, языков, религий и мнений. В нашей диссертации поэзияВолошина анализирована в соответствии с вышеупомянутами темами.