Abdülbaki Gölpınarlı'dan derlenen Bektaşi nefeslerinin makam ve form açısından incelenmesi

Abstract

Bektaşi İnanç Kültürü Hacı Bektaş Veli simgesi üzerinde inşa edilmiş ve XV. Yüzyıl sonrası Anadolu kültürünü düşünce, sosyal yaşam ve sanatsal üretim adına derinden etkilemiş bir kültür alanıdır. Bu inanç kültürünün fikirlerini aktarmak için kullandığı temel aktarım aracı müziktir. Bu anlamda Bektaşi İnanç Kültürü'ne ait çok değişik form ve türdeki müzik örnekleri bu geleneğin inançsal ilkelerinin yaşamla birleşmesinde öncü rol oynamışlardır. Bektaşi müzik geleneği, XIX. Yüzyıl itibarıyla etki alanı daralan Bektaşi İnanç Kültürü'nün aktarım ve kendini ifade açısından kullanabildiği yegane unsur olarak kalmıştır. Bu sebeple Bektaşi İnanç sisteminin son dönemine ait önemli kişiliklerden olan Abdülbaki Gölpınarlı'dan derlenen nefeslerin incelenmesi, Anadolu'nun bu kadim inanç sisteminin kültür alanına bıraktığı müzikal ve felsefi zenginliklerin hatırlanabilmesi adına önem arz etmektedir.

Bektaşi tradition is built on Hacı Bektaş Veli symbol and has effected the post 15th century Anatolian culture in ways of philosophy, social life and art. This religious tradition uses music to communicate its ideas. In this sense, many kinds of music of this tradition has played a big part to get its ideas to reality. Since 19th century, Bektaşi religious tradition has lost its popularity, Bektaşi music tradition has stayed as the only way to self explain its philosophy. Because of this, it is very important to study one of the most important characters of the last era of this religious tradition, that is Abdülbaki Gölpınar and his collection of 'nefes' to remember this old traditions rich legacy that it left to our culture.