Hastanede çalışan hemşire ve sağlık personeli örnekleminde `sosyal iyi olma hali ölçeği` ve `toplulukçu yeterlilik ölçeği` geçerlilik ve güvenilirlik çalışması

Abstract

Bireysel iyilik hali veyahut öznel iyi oluş ile Albert Bandura'nın öz-yeterlilik kavramları, bireysel ihtiyaçlardan doğan eksiklikleri gidermek için oluşturulmuştur. Bu kavramlarla ilgili yazın incelendiğinde, verilerin topluluk ya da gruplar bazındaki değişkenleri incelemede yetersiz kaldığı görülmüştür. Kişilerin bireysel öz-yeterliliklerinin grup dinamiklerine ve grup davranışlarına nasıl yansıyacağına ilişkin bilgi literatürde mevcuttur. Kolektif bir yapı içerisindeki insanların toplulukçu yeterlilik düzeyleri ise bilinmemektedir. Aynı şekilde bireysel iyi oluş, psikoloji biliminin geliştirdiği ve halen geliştirmekte olduğu pek çok ölçekle incelenmeye devam edilmektedir. Ancak sosyal iyilik hali kavramı içerik olarak tartışılmamıştır. Kolektif yapının sosyal iyilik halinin ve yeterlilik anlamında grup üyelerinin, grubun davranışı ve özelliklerinden etkilendiği düşünülmektedir. Ayrıca kişilerin de bireysel olarak kendi davranış ve kişilik özellikleriyle grubu etkileyebildiği ve bu durumun grup dinamiklerine nasıl yansıyacağı merak konusudur. ÖZgür İlhan, Yıldırım, Gündoğar, Çolak, Yüce, Dertli ve Doğan'a (2012) göre; bireysel-ruhsal iyi olma hali ile sosyal iyi olma halinin kesişim alanı büyük olsa da, toplum ruh sağlığı söz konusu olduğunda bireysel-ruhsal iyi olma hali tanımı yetersiz kalmaktadır. Toplulukçu yeterlilik ise, belirlenen bir hedefi gerçekleştirmek için gereken eylemliliği örgütleyip yürütmede bir grubun kendi kaynaklarına olan ortaklaşmış inancı olarak tanımlanmıştır. Buna göre; toplulukların karşılaştıkları sorunları çözmesi ve toplumsal değişimlerin oluşumunda toplulukçu yeterliliğin önemli bir etkisi vardır. Dolayısıyla İlhan ve ark. tarafından geliştirilen `Sosyal İyilik Hali Ölçeği` ve `Toplulukçu Yeterlilik Ölçeği'nin` hastanede çalışan sağlık personellerinin oluşturduğu gruba uygulanması ve araştırmada seçilen hedef kitle üzerinden geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılması planlanmıştır.

Albert Bandura's self-sufficiency concepts, with individual well-being or subjective well-being, were created to address the deficiencies arising from individual needs. However It was seen that the data were inadequate to examine variables based on community or groups when the literature on these concepts is examined. Information on how individual self-efficacy of individuals can be reflected in group dynamics and group behavior is available in the literature. But the collective competence levels of people within a collective structure are unknown. In the same way, individual well-being continues to be explored with many scales that the science of psychology has developed and is currently developing. However, the concept of social well-being is not discussed as content. Social well-being and community collective efficacy levels of group members are considered to be influenced by the behavior and characteristics of the group. It is also a question of how individuals can influence the group individually with their own behavior and personality traits, and how this will be reflected in group dynamics. According to Özgür İlhan, Yıldırım, Gündoğar, Çolak, Yüce, Dertli and Doğan (2012); although the intersection area of individual-mental well-being and social well-being is large, the definition of individual-mental well-being is inadequate when it comes to community mental health. Community collective efficacy is defined as a collective belief in a group's own resources in organizing and carrying out the necessary action to achieve a specified goal. According to this; there is a significant impact of collectivist competence in solving the problems communities face and in the formation of social change. Therefore, it was planned that the `Social Well Being Scale` and `Community Collective Efficacy Scale` who were developed by İlhan et al. which the health staff of the hospital were applied to the group and the reliability and validity studies were conducted on the selected target group in the study.