Emin el-Hûlî örneğinde edebî tefsir ve sorunları

Abstract

Edebî tefsir yöntemi, modern zamanlarda kavramsal nitelik kazanmış olmakla birlikte, kökleri itibariyle İslâm'ın ilk dönemlerine uzanan tefsir geleneğinde izleri bulunan bir yöntemdir. Kur'ân-ı Kerîm lafızlarının, metnin indiği dönemdeki anlam karşılıklarını bulmaya odaklı ve Kur'ân'ın Arapçanın en büyük edebî eseri olduğu ön kabulüne dayalı bu yöntemin en önde gelen temsilcisi Emin el-Hûlî'dir. Çalışmamızda Hûlî'nin bu yöntemi ele alış şeklini, yöntemin uygulanabilirliğini ve tefsir faaliyetine getirmesi muhtemel açılımları ele aldık.

Although the literary tafsir method has a conceptual character in modern times, it has traces in the tafsir tradition dating back to the early periods of Islam. The most prominent representative of this method based on the pre-acceptance of the Qur'an as the largest literary work of the Qur'an, focused on finding the meaning of the Qur'anic verses in the period of the text, is Emin al-Hûlî. In our study, we discussed the way in which Hûlî handled this method, the applicability of the method, and the possible expansions that it might bring to the activity of exegesis.