Dört farklı tip kompozit rezin materyalden polimerizasyon sonrası salınan artık monomer miktarının karşılaştırılarak değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Amaç: Bu çalışmanın amacı, dört farklı tip kompozit rezin materyalden polimerizasyon sonrası farklı zaman periyotlarında salınan artık monomer (Bis-GMA UDMA ve TEGDMA) miktarının Yüksek Performanslı Likit Kromatografi tekniği (HPLC) kullanılarak karşılaştırılması ve değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, nanodoldurucu içerikli dört farklı kompozit rezin materyali (Grandio, Filtek™ Ultimate Universal, Clearfil Majesty Posterior ve Tetric EvoCeram) kullanıldı. Her materyalden 10 adet olacak şekilde 5mm çap ve 2mm yüksekliğe sahip toplam 40 adet örnek disk hazırlandı ve cilalandı. Örnekler, 1, 15 ve 30. günde ölçümleri yapılmak üzere %75'lik etanol / %25 su çözeltisi ihtiva eden amber renkli cam şişelere yerleştirildi. Söz konusu zaman periyotlarında, 1mL'lik numuneler alınarak 1.5mL'lik cam viyallere aktarıldı. Sonuç olarak, toplam 120 örnek hazırlanmış oldu. Monomerlerin 6 farklı çözeltisi hazırlanarak HPLC cihazının kalibrasyonu ve kromatografik şartlar oluşturuldu. Böylece saf monomerlerin alıkonma süreleri belirlenmiş oldu. Örneklerin HPLC cihazıyla analizi gerçekleştirilerek kromatogramları elde edildi.Bulguların normal dağılıma uygunluğu Shapiro-Wilk testiyle yapıldı. Farklı markalar arasında artık monomer salınım miktarının birbirine göre kıyasında One Way Anova testi kullanıldı. Farklılığın hangi markadan ve hangi monomerden kaynaklandığının tespit için Tukey HSD testi kullanıldı. Tekrarlı ölçümlerde ikili kıyaslar için Bonferroni testi uygulandı. p<0,05 değeri istatistiksel açıdan anlamlı olarak kabul edildi.Bulgular: Bis-GMA, UDMA ve TEGDMA standart monomerlerine ait retansiyon süreleri sırasıyla 5.3, 4.9 ve 4.4 dakika olarak belirlendi. Çalışmamızda kullandığımız materyallerin tümünden Bis-GMA ve UDMA salınımı tespit edilirken, yalnızca Tetric EvoCeram materyalinden TEGDMA salınımı görülmedi. Tüm kompozit rezinlerin total monomer salınım miktarları arasında zamana bağlı olarak anlamlı farklılıklar gözlenirken, en yüksek salınım değerlerine 15. günde ulaşıldı. Sonuç: Materyallerden tüm zaman periyotlarında artık monomer salınımı gerçekleştiği belirlendi. Artık monomerlerin dentin tübülleri aracılığıyla pulpaya zarar vermesi, yumuşak dokularca emilerek veya yutularak lokal veya sistemik toksisiteye neden olabilmesi mümkün olup, maksimum polimerizasyon sağlayacak tedbirlerin alınması, pulpa koruyucu materyallerin kullanılması ve doldurucu içeriği arttırılmış kompozit rezinlerin kullanılması yerinde olacaktır.Anahtar Kelimeler: nanodolduruculu kompozit, artık monomer, yüksek basınçlı sıvı kromatografisi, biyoyuyumluluk. Aim: The aim of this study is to measure and evaluate the amount of released residual monomer (Bis-GMA UDMA ve TEGDMA) after polymerization from four different nanofiller composite material during different time slots by High Performance Liquid Chromatography (HPLC) technique .Material and Method: In our study, four different composite resin materials with nano filler content were used (Grandio, Filtek™ Ultimate Universal, Clearfıl Majesty Posterior ve Tetric EvoCeram). A total of 40 sample discs were prepared and polished such a way that 10 pieces of each material would be used. Each disc has a diameter of 5mm and a height of 2mm. Samples were placed in amber glass bottles containing 75% ethanol / 25% water solution. On the 1st, 15th and 30th days, 1mL samples were taken for measurement and transferred to a 1.5mL glass vials. Thus total of 120 samples were prepared and used during the experiment. 6 different solutions of the monomers were prepared and the HPLC instrument was calibrated and chromatographic conditions were established. Retention times of pure monomers were determined. The samples were analyzed by HPLC and chromatograms were obtained.Shapiro-Wilk test was used for normal distribution. The One Way Anova test was used to compare the amount of residual monomer release between different brands. Tukey HSD test was used to determine which brand and which monomer made the difference. Bonferroni test was used for dual comparisons in repeated experiements. During the evaluation of these test, p <0.05 was considered statistically significant.Results: The retention times of the Bis-GMA, UDMA and TEGDMA standard monomers obtained 5.3, 4.9 and 4.4 minutes, respectively. Bis-GMA and UDMA were released from all of the materials used in our study. However TEGDMA release was not observed only from the Tetric EvoCeram material. There are significant differences in the total monomer release of all composite resins in terms of time.It was found that the maximum amount of release for each of the 3 monomers was on the 15th day. Conclusion: In all time periods, it was determined that residual monomer release occurred from the materials. Residual monomers can damage the pulp through the dentine tubules. It can cause local or systemic toxicity by absorbing or swallowing soft tissues. Protective measures sould be applied such as methods to provide maximum polymerization, the use of pulp protective materials and the use of composite resins with increased filler content . Keywords: nanofiller composite resin, residual monomer, high performance liquid chromatography, biocompatibility
Collections