Bazı endemik cırsıum türlerinin hidrojen peroksit (H2O2) ile indüklenmiş olan insan lenfosit hücrelerindeki sitotoksik ve genotoksik etkilerinin giderilmesindeki potansiyelinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmada, endemik, Cirsium byzantinum Steud, Cirsium baytopae P.H.Davis & Parris, Cirsium steriolepis Petrak ve Cirsium balikesirense Yıldız, Arabacı & Dirmenci türlerinin farklı ekstraktlarının (su, etanol ve metanol) ve dozlarının (0-100 mg/L) bir reaktif oksijen türü olan hidrojen peroksitle indüklenmiş insan lenfosit hücreleri üzerindeki in vitro sitotoksik/antigenotoksik etkileri ve antioksidan kapasiteleri araştırılmıştır. Bu amaçla, sitotoksik aktiviteyi belirlemek için, MTS testi ((5-(3-karboksimetoksifenil)-2-(4,5-dimetil tiyazol)-3-(4-sülfofenil) tetrazolyum)) ve JULI-Hücre yaşamlılığı testi, genotoksik aktiviteyi araştırmak için mikronükleus, kardeş kromatit değişim ve kromozom aberasyon testleri, antioksidan aktivitenin aydınlatılması için de 2,2'-difenil-1-pikrilhidrazil (DPPH) ve 2,2-Azino-bis-3-etilbenzotiazolin-6-sulfonik asit (ABTS) testleri kullanılmıştır. Tüm ekstraktların 0-100 mg/L doz aralığında lenfosit hücreleri üzerinde herhangi bir sitotoksik etki göstermediği gözlenmiştir. Bitki ekstraktlarının genotoksik aktivitesi mikronükleus (MN), kromozom aberasyon (KA) ve kardeş kromatit değişimi (KKD) testleri ile araştırılmıştır. Cirsium balıkesirense ve Cirsium baytope bitkilerinin yaprak kısımlarından hazırlanan metanol ekstraktlarının, H2O2'in neden olduğu MN, KA ve KKD oranlarını önemli ölçüde inhibe ettiği gözlenmiştir. Bitkilerin yaprak kısımlarından hazırlanan metanol ekstraktlarının su ve etanol ekstraktlarına göre daha yüksek antioksidan kapasiteye sahip olduğu da belirlenmiştir. Cirsium türlerinin fenolik bileşikleri HPLC ile belirlenmeye çalışılmış ve en fazla miktarda bulunan fenolik bileşiğin Cirsium balıkesirense bitkisinde kuersetin olduğu bulunmuştur. Ayrıca bitkilerin çiçek ve yaprak kısımlarının antibakteriyel aktiviteleri Escherichia coli ve Stahylococcus aureus bakterilerine karşı disk difüzyon yöntemiyle araştırılmıştır ve çiçek kısımlarından hazırlanan %70'lik metanol ekstraktlarının en iyi inhibisyon zonunu oluşturduğu gözlenmiştir.

In this study, in vitro cytotoxic/antigenotoxic effects and antioxidant capacities of different extracts (water, ethanol and methanol) and doses (0-100 mg/L) of endemic Cirsium byzantinum Steud, Cirsium baytopae P.H.Davis & Parris, Cirsium steriolepis Petrak and Cirsium balikesirense Yıldız, Arabacı & Dirmenci species on human lymphocyte cells induced by hydrogen peroxide, a reactive oxygen species, were investigated. For this purpose, to determine cytotoxic activity 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-5-(3-carboxymethoxyphenyl)-2-(4-sulfophenyl)-2H-tetrazolium-inner salt assay (MTS) and JuLI-Cell viability tests, to investigate genotoxic activities micronucleus (MN), sister chromatid exchange (SCE) and chromosome aberration (CA) tests and to elucidate the antioxidant activities 2,2'-diphenyl-1 picrylhydrazil (DPPH) and 2,2-Azino-bis-3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonic acid (ABTS) tests were used. According to MTS and JuLI-cell viability assays, it was observed that none of the extracts showed any cytotoxic effect on lymphocyte cells in the dose range of 0-100 mg/L. Genotoxic activity analyses showed that methanol extracts prepared from the leaf parts of Cirsium Balıkesirense and Cirsium baytope plants significantly inhibited the rates of MN, CA and SCE caused by H2O2. It was also determined that methanol extracts prepared from the leaf parts of plants have higher antioxidant capacities than water and ethanol extracts. The phenolic compounds of Cirsium species were determined by HPLC and the phenolic compound found in the highest concentration was quercetin in Cirsium balikesirense plant. In addition, the antibacterial activities of the flower and leaf parts of the plants were investigated by disc diffusion method against Escherichia coli and Stahylococcus aureus bacteria, and it was observed that 70% methanol extracts prepared from the flower parts formed the biggest inhibition zones.