Kolon (DLD1) Ve Meme Kanseri (MDAMB231) Hücre Serilerinde H2 Reseptör Antagonisti Olan Famotidinin Kanser Hücre Sağkalımına Etkisi

Abstract

Histamin [2-[4-imidazolil]-etilamin; β-imidazoliletilamin], memeli dokularında çeşitli seviyelerde her yerde bulunan, pek çok etkisi bulunan endojen, kısa etkili biyojenik bir amindir. Literatüre bakıldığında son yıllarda yapılan pek çok çalışmada, klinik sık kullanılan bir ilaç grubu olan H2 Reseptör antagonistlerinin, in vitro ve in vivo çalışmalarda, tek başına ve kemoterapötiklerle birlikte tümörigenezis ve apopitozis üzerindeki etkileri çalışılmıştır. Çalışmamızda Kolon (DLD1) ve Meme (MDMBA231) kanseri hücre serilerinde H2 reseptör antagonistlerinin tek başına ve farklı kemoterapötiklerle kanser hücre sağkalımı üzerine etkisi araştırılmıştır. Hücre serilerine, 0., 24., 48. ve 72. Saatlerde tek başına bir H2 Resptör antagonisti olan Famotidin tek başına, Gemsitabin tek başına, Famotidin ve Gemsitabin birlikte, Olaparib tek başına, Olaparib ve Famotidin birlikte verilmiş, ayrıca kontrol grubu olarak hücre serileri hiçbir madde verilmeksizin çoğalmaya bırakılmışlardır. İnkübasyon süresinin ardından kuyucuklar spektrofotometre (ThermoScientific) cihazında 450nm'de okutularak absorbans değerleri elde edilmiştir. Sonuç olarak Kolon kanseri hücre serilerinde tek başına Famotidin verilen grup ile kontrol grubu, tek başına Gemsitabin verilen grup ile Famotidin ile Gemsitabinin birlikte verildiği grup arasında sağ kalım oranları analiz edildiğinde, bu gruplar arasındaki sağ kalım oranlarında anlamlı fark saptanmıştır. Buna göre tek başına gemsitabin verilen gruba oranla, Famotidin ile Gemsitabinin birlikte verildiği grupta kanser hücresi sağ kalımı anlamlı oranda azalmıştır. İstatistiki açıdan benzer anlamlı sonuçlar meme kanseri hücre hatlarında ve her iki kanser türüne Olaparib etken maddesinin verildiği kanser hücre hatlarında sağ kalım oranlarında gözlenmemiştir. Sonuçlar hücre zarında nispeten daha çok H2 reseptörü barındıran kolon epiteli kaynaklı kanser hücre serilerinde H2 reseptör antagonistlerinin hem tek başına, hem de kemoterapötik ile sinerjistik etki ile kanser hücre sağ kalımında anlamlı derecede azalmayı sağlayabileceğini göstermiştir.

Histamine [2-[4-imidazolyl]-ethylamine; β-imidazolylethylamine] is an endogenous, short-acting biogenic amine with multiple effects, ubiquitous at various levels in mammalian tissues. In the literature, in many studies conducted in recent years, the effects of H2 Receptor antagonists, a clinically frequently used drug group, on tumorigenesis and apoptosis have been studied alone or in combination with chemotherapeutics in in vitro and in vivo studies. In our study, the effect of H2 receptor antagonists alone and with different chemotherapeutics on cancer cell survival in Colon (DLD1) and Breast (MDMBA231) cancer cell lines was investigated. Cell lines were given Famotidine alone, an H2 Receptor antagonist alone, Gemcitabine alone, Famotidine and Gemcitabine together, Olaparib alone, Olaparib and Famotidine together at 0, 24, 48 and 72 hours, and also as a control group, cell lines were given. The series were allowed to reproduce without any substance being given. After the incubation period, absorbance values were obtained by reading the wells at 450nm in a spectrophotometer (ThermoScientific) device. As a result, when the survival rates were analyzed between the group given Famotidine alone and the control group, the group given Gemcitabine alone and the group given Famotidine and Gemcitabine together in colon cancer cell lines, a significant difference was found in the survival rates between these groups. Accordingly, cancer cell survival was significantly reduced in the group given Famotidine and Gemcitabine together compared to the group given gemcitabine alone. Statistically similar results were not observed in breast cancer cell lines and in cancer cell lines in which the active ingredient Olaparib was given to both cancer types. The results showed that H2 receptor antagonists can provide a significant reduction in cancer cell survival, both alone and with synergistic effect with chemotherapeutics, in colonic epithelium-derived cancer cell lines containing relatively more H2 receptors in the cell membrane.