Cemâleddin Hulvî'nin Lemezât-ı Hulviyye ez-Lemeât-ı Ulviyye isimli eseri (Tahkik)
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
17. yy. Osmanlı Devleti'nde yaşayan, `Hulvî` mahlasıyla tanınan, Cemâleddin Hulvî, döneminin önemli şair sûfîlerindendir. Divan ve Hamse'si onun manzum, Lemazât, Câm-ı Dil-nüvaz, Vaazlar ise mensur eserleridir.Halvetî tasavvuf büyükleri hakkında bilgilerin yer aldığı diğer eserlerde, belli bir tertibin olmadığını veya eserlerin sistematik olmadığının eksikliğini gören Hulvî, alanında önemli bir boşluğu dolduran Lemezât-ı Hulviyye ez-Lemeât-ı Ulviyye adlı eserini telif etmiştir. Eser kendine özgü bir tertiple, lemzalar ve her lemzaya ait üçer zayika şeklinde dizayn edilmiş, eserin sonunda ise iki hatime ve bir tetimmeye yer verilmiştir. Eser ortaya konulurken çoğunluğu Arapça ve Farsça olan elli iki adet kaynaktan ve Şeyh Necmeddin Efendi'nin naklettiklerinden istifade edilmiş ayrıca müellifin bizzat görüştüğü sûfîler de kitaba dahil edilmiştir.Bu tezimizde müellif hakkında bilgi verdikten sonra eser hakkında ve ulaşabildiğimiz diğer nüshalar hakkında edindiğimiz bilgileri verdik, müellif nüshasını esas alarak ve iki farklı nüsha arasında tahkik yaparak farklılıkları ortaya koyduk. Cemaleddin Hulvî, who lived in the 17th century Ottoman Empire and known under pseudonym `Hulvî`, is one of the important poet sufis of his time. Divan and Hamse are his poetic works; Lemazât, Câm-ı Dil-nüvaz and Sermons are his prose works. Hulvî, who discerns the lack of a certain order or the lack of systematicity in other works containing information about Halvetî Sufi masters, compiled his work Lemezât-ı Hulviyye ez-Lemeât-ı Ulviyye, which filled an important gap in its field. The work is designed with a unique arrangement, in the form of lemzas and three zayikas each of which belongs to a lemza, and at the end of the work, two hatimes and a tetimme are included. Fifty-two sources, most of which are Arabic and Persian, were utilized while the work was being proved, and the Sufis that Sheikh Necmeddin Efendi reported and that the author met with, who were her own contemporary, were also included in the book. In our thesis, after giving information about the author, we gave information about the work and other copies that we were able to reach, and we propounded the differences between two distinct copies analyzing them based on the author's copy.
Collections