İşyeri rekreasyon uygulamalarının iyilik hali ve iş performansı üzerine etkisi

Abstract

Çalışmanın amacı, işyeri rekreasyon uygulamalarının iyilik hali ve iş performansı üzerine etkisinin farklı değişkenlere göre incelemektir. Bu çalışma doğrultusunda Beypiliç A.Ş. ve Bolu Belediyesi bünyesinde 309 çalışan, çalışmaya gönüllü olarak katılmıştır. Bu araştırmada tarama yöntemi kullanılmıştır ve araştırma grubuna anket uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanmış kişisel bilgi formuna ek olarak katılımcıların iyilik hallerini belirlemek için Corbin vd. (2006) tarafından geliştirilen, Odabaş (2017) tarafından Türkçeye uyarlanan `iyilik hali ölçeği` kullanılmıştır ve katılımcıların iş performansını belirlemek için Sigler ve Pearson (2000) tarafından geliştirilen, Çöl (2008) tarafından Türkçeye uyarlanan `iş performansı ölçeği` kullanılmıştır. Toplanan veriler bilgisayar ortamına aktarılmış ve istatiksel işlemler SPSS 20.0 paket programı ile yapılmıştır. Cinsiyetlerin farklılık oluşturup oluşturmadığı belirlemek için t-testi, ölçeklerin normal dağılımını ölçmek için normallik testi ve diğer değişkenler içinde tek yönlü varyans (ANOVA) testi, ölçekler arası değerlendirme için ise korelasyon testi uygulanmıştır. Sonuç olarak katılımcıların %69,6'sı (215) erkek, %30,4'ü (94) kadın katılımcı oluşturmaktadır. %53,4'ü (165) Beypiliç A.Ş.'de %46,6'sı (144) Bolu Belediyesinde çalışmaktadır. T-testi sonucunda cinsiyet, çalışılan sektör ve medeni durum değişkenlerinde anlamlı fark bulunamamıştır. Yapılan ANOVA testi sonucunda yaş değişkeninde 46-56 yaş grubunun 18-25 ve 26-35 yaş gruplarına farklılık gösterdiği saptanmıştır. Gelir düzeylerine iyilik hali ölçeği alt boyutlarında anlamlı fark tespit edilmiştir. Korelasyon testi sonucu ölçekler incelendiğinde pozitif ve anlamlı sonuç tespit edilmiştir.

The aim of the study is to examine the effects of workplace recreation practices on well being and job performance according to different variables. In line with this study, Beypiliç A.Ş. and 309 employees within the Bolu Municipality voluntarily participated in the study, survey method was used and a questionnaire was applied to the group. In addition to the personal information form prepared by the researcher as a data collection tool in the study, Corbin vd. (2006) and adapted into Turkish by Odabaş (2017), ın order to determine the job performance of the participants, the `job performance scale` developed by Sigler and Pearson (2000) and adapted into Turkish by Çöl (2008) was used. The collected data were transferred to the computer environment and statistical operations were performed with the SPSS 20.0 program. T-test to determine whether genders make a difference and normality test and one way variance (ANOVA) test for other variables were used to measure the normal distribution of the scale. As a result, %69,6 (215) of the participants are male and %30,4 (94) are female participants. %53,4 (165) work in Beypiliç A.Ş. and %46,6 (144) work in Bolu Municipality. As a result of the t-test, no significant difference was found in the variables of gender, industry and marital status. As a result of the ANOVA test, it was determined that the 46-56 age group differed between the 18-25 and 26-35 age groups in the age variable. A significant difference was found in the subscales of the well being scale to income levels. When the scales as a result of the correlation test were examined, a positive and significant result was determined.