Kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçu

Abstract

Hukuk kuralları, insanların belirli bir düzen içinde yaşamalarını sağlamak için konulmuştur. Toplumdaki tüm insanların, ortak menfaatleri gereği bu kurallara uygun şekilde yaşaması beklenmektedir. Yaşama hakkının sağlıklı şekilde sürdürülmesi de bu ortak menfaatlerden biridir. Kanun koyucu, kişilerin manevi varlığını, huzurunu ve sükûnet içerisinde yaşamasını 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu m. 123 ile koruma altına almıştır. Bu suç, Anayasa m. 17 ve 56/1. gereği olarak kişilerin huzurlu bir ortamda rahatsız edilmeksizin belirli bir sükûnet ve psikolojik dinginlik içinde yaşamasını ve faaliyetlerini sürdürmesini; bu şekilde manevi varlığını korumasını ve geliştirmesini sağlamaya çalışmayı amaçlamaktadır. Türk Ceza Kanunu m. 123'te suçun seçimlik hareketlerle, ısrarlı şekilde ve sırf kişilerin huzur ve sükûnunu bozma özel kastıyla işlenebileceği düzenlenmiştir. Hukuka aykırı başka bir davranışta bulunma şeklinde ifade edilen kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçunun seçimlik hareketi, suçta kanunilik ve belirlilik ilkesi çerçevesinde eleştirilmektedir. Hukuki anlamda sorun ortaya çıkmaması için suçun unsurlarının açık ve net olması, yoruma ve genişletilmeye müsait şekilde bırakılmaması gerektiği ifade edilmektedir

The rules of law have been established to ensure that people live in a certain order. All people in the society are expected to live in accordance with these rules due to their joint interests. Maintaining the right to life in a healthy way is one of these joint interests. The legislator has protected the spiritual existence, peace and order of people by the Article 123 of the Turkish Criminal Code No. 5237. This crime, as required by article 17 and 56/1 of the constitution, means that people live in a peaceful environment and continue their activities in a certain tranquility and psychological calmness without being disturbed; in this way, it aims to try to protect and develop the spiritual existence of people. In the Article 123 of the Turkish Criminal Code, it is regulated that the crime can be committed with selective and persistent actions with the specific intention of disturbing the peace and order of the people. The elective act of the crime of disturbing the peace and order of persons, which is expressed as engaging in another unlawful act, is criticized within the framework of the principle of legality and certainty in the crime. It is stated that in order to avoid legal problems, the elements of the crime should be clear and unambiguous and should not be suitable for interpretation and expansion.