Conceptual framework of crime in Athenian Polis

Abstract

Bu tezin amacı Atina Polisinde suçun kavramsal çerçevesinin araştırılmasına bir giriş yapmaktır. Atina Polisinin ortaya çıkış sürecinde beliren muktedirlik hakkındaki temel tartışma ve inceleme altına alınan kavramlar bu çerçevenin ana hatlarını oluşturacaktır. Platon'da suç ve ceza arasındaki ilişki oldukça sadedir: 'Olan geri alınamaz.' Bir eylem kategorisi olarak suçun oluşa getirdiği bir şeyler vardır ve ceza her ne kadar suçun oluşa getirdiğini telafi etme ile ilgili düşünülse de olanı geri almak anlamında gerçek bir telafi mümkün değildir. Dolayısıyla suç ve ceza ilişkisinde asıl tartışılması gereken nokta insan eylemliliğinin nasıl yönlendirileceğidir. Yönlendirmenin nasıl olacağı ise hem kişinin kendi eylemiyle kurduğu bağın içeriği hem de içinde bulunulan toplumun nasıl örgütleneceği ile yakından ilgilidir. Bu sebeple Atina Polisinin kendi özgüllüğünde ortaya çıkan sorunlar yine kendine has bir biçimde çözüm arayışına konu olmaktadır. Polisin ortaya çıkış süreciyle birlikte muktedirlik tanrılardan insanlara doğru geçiş halindedir; dolayısıyla muktedirliğin bir görünümü olarak cezalandırma gücü de insanların eline geçmeye başlar. Benzer doğrultuda Mitolojik Dönemde suçun ve suçlunun ilahi olana atıfla belirlenmesinin aksine Demokratik Dönemde ilahi olanın suç ve suçlu üzerindeki belirleyiciliği azalır. Bu ikili geçiş Polisin kimi neye göre cezalandıracağı sorusunu mümkün ve zorunlu kılar; çünkü insan eylemliliğinin karanlık noktası olarak suç ve suça istinaden ceza verilmesi, insani muktedirlikle beraber beliren etik alanın çözüme kavuşturması gereken en öncelikli unsurlarındandır. Atina Polisi, Homerik gelenek ve Tragedyalara bir tepki vermektedir; Platon'un insani muktedirliğin nasıl yönlendirileceği konusunda getirdiği eleştiriler ve fikirler, geçmiş ve şimdiki zamana verilen bu tepki dolayımıyla düşünülebilir.

This thesis aims to analyze concepts, ideas and social structures related to 'crime' in Athenian Polis. The main argument about power and concepts which were examined in detail in the emergence of Athenian Polis will constitute the conceptual framework of crime. According to Plato, the relationship between crime and punishment is quite simple: `what is done cannot be undone`. As a category of action, there is something that crime has brought into becoming, and even though punishment is thought to be a compensation for crime, a real compensation -undoing what is done- is not within the bounds of possibility. Thus, the main argument should be about how human action be directed while considering the relationship between crime and punishment. The question of how to direct human action is closely related with both the content of agent's link to his/her own action and the organization of society in which the agent lives. For this reason, authentic problems emerging in Athenian Police, has become a subject matter for seeking a solution in its idiosyncrasy. The ideas about capability/powerfulness, and so the power of punishment as a part of it, shifts from gods to human beings during the emergence of Polis. In a similar way, gods were less involved in determining crime and criminal in Democratic Period contrary to Mythological Period in which crime and criminal were defined by referring to divinity. This dual transition makes the question of the Polis' criteria of punishing possible and necessary. It is because; crime as an ambiguous human action and punishment as an ascription of crime are the most urgent constituents to be resolved for the ethical sphere which starts to appear with the emergence of Polis. Athenian Polis reacts to Homeric tradition and Tragedies in a pragmatic way. Plato's ideas about reevaluation of human capability could be thought through this pragmatic reaction to the past and present.