The Wild Duck and The Iceman Cometh: The Arena for Battle Between Plato and Aristotle

Abstract

Bu çalışma Ibsen ve O'Neill'in sanatın zihinsel ve yaratıcı alanlardaki önemli katkılarını açıklamaktadır. Çalışma, Ibsen ve O'Neill'in farklı postmodern yaklaşımlara katkıda bulunduğunu iddia eden eserlerinde Eflatun ve Aristo'nun kaynaklarını nasıl geliştirip kullandıklarını incelemektedir. Birinci bölüm, Ibsen ve O'Neill'in postmodern yazım söyleminin yapısal ve tematik kompozisyonuna nasıl katkıda bulunduklarını açıklamak için farklı postmodern yazım politikalarıyla ilgili örnek çalışmalar sunar. İkinci bölüm, Ibsen'nin benzetim ve anlatımın diyalektik repertuarlarını geliştirmek için Eflatun ve Aristo'nun kriterlerini nasıl ılımlı şekilde The Wild Duck'da kullandığını gösterir. Üçüncü bölüm, O'Neill'in The Ice-Man Cometh'ın sınırlarını nihai noktaya kadar genişletmek için Ibsen'in üstünlüğünü nasıl kullandığını açıklar.Çalışmanın amacı, yapısal ve tematik kompozisyon düşünüldüğünde The Wild Duck ve The Ice-Man Cometh'ın arasında yakın bir ilişki olduğunu tartışmak. Oyunlar, Ibsen ve O'Neill'in Eflatun ve Aristo'nun canlandırma metotlarının birleşimlerini kurarak postmodern tiyatronun işleyişini yöneten öneriler ve düzenlemeleri açıklamakta ve bu durumun farkına varmamızı sağlar. Bu nedenle okuyucunun postmodern tiyatro çalışırken eskilerin kılavuzluğunu düşünmesini umuyorum.Anahtar Kelimeler: Ibsen, O'Neill, Postmodern tiyatro, Benzetme, Anlatım

This study explains Ibsen's and O'Neill's significant contributions to the mental and imaginative realms of art. It observes how Ibsen and O'Neill develop and navigate Plato's and Aristotle's resources in their works that claim to have contributed to different postmodern approaches. The first part provides a case study for different postmodern writing politics to explain how Ibsen and O'Neill contribute to this writing discourse's structural and thematic composition. The second part shows how Ibsen mildly uses Plato's and Aristotle's criteria in The Wild Duck to establish a dialectical repertoire of mimesis and diegesis. The third part shows how O'Neill works through Ibsen's eligibility to expand The Ice-Man Cometh's margins to the utmost point.The study's purpose is to argue that there is a close relationship between The Wild Duck and The Ice-Man Cometh regarding the structural and thematic composition. The plays bring us to consciousness that they communicate with the suggestions and regulations governing the conduct of postmodern theatre that Ibsen and O'Neill had established as the combinations of Plato's and Aristotle's representation methods. For this purpose, it is hoped that when studying postmodern theatre, the reader may consider the ancients' guidelines.Key Words: Ibsen, O'Neill, Postmodern theatre, Mimesis, Diegesis