Epistemic violence in Harold Pinter's works The Caretaker, Betrayal and Ashes to Ashes via corpus stylistic and literary analyses

Abstract

Bu tez, Pinter'in Bekçi (1960), Aldatma (1978a) ve Küller Küllere (1996) adlı oyunlarını ilgili epistem sınırları doğrultusunda bir söylemi oluşturmak/tekrar oluşturmak ya da yok etmek için bilgi yoluyla uygulanan epistemik şiddet açısından incelemeyi hedeflemektedir. Bu kapsamda seçilen oyunlara hem derlem (korpus) hem de edebi analizler uygulanmıştır. Derlem, Pinter'in bu tez için seçilen oyunların metinlerinin tamamından oluşmaktadır. Metinlere manuel olarak uygulanan pilot analizler doğrultusunda, kendine mal etme, ötekileştirme, otorite kurma ve karşılıklı iletişimselliği engelleme olmak üzere 4 ana kategori ve 14 alt kategoriyi içeren epistemik şiddet için kodlama şeması oluşturulmuştur. Geri kalan metinler de pilot uygulama aşamasında çizilen çerçeve doğrultusunda bilgisayar destekli yazılım programı aracılığıyla manuel olarak kodlanmıştır. Kodlama bulgularının güvenirliliğini sağlamak için güvenirlilik testleri uygulanmıştır. İstatistiksel değerlendirmeler de bu tez için kullanılmıştır. Bunu takiben, oyunların anlamları edebi analiz uygulanarak epistemik şiddet açısından yorumlanmıştır. Hem nicel hem de nitel olan bulgular, Pinter'ın epistemik şiddeti seçilen oyunlarında karakterlerinin söylemleriyle hem doğrudan hem de dolaylı olarak yansıttığını göstermektedir. Epistemik şiddetin hemen hemen tüm ana kategorileri ve alt kategorileri her oyunda yer alsa da, bunların oluşum sıklıkları bir oyundan diğerine değişmektedir.Anahtar Kelimeler: epistemik şiddet, bilgi, derlem, söylem, Foucault

This thesis aims to investigate Harold Pinter's plays, The Caretaker (1960), Betrayal (1978a), and Ashes to Ashes (1996), regarding epistemic violence, which is applied through knowledge to re/create or efface a discourse in the boundary of related episteme. Under this consideration, corpus and literary analyses have been applied to chosen plays. The corpus consists of the texts of Pinter's plays selected for this thesis. A coding scheme for epistemic violence, which includes four major categories, i.e., appropriation, otherization, establishing authority, and inhibiting communicative reciprocity, and 14 sub-categories, have been developed through a manual pilot analysis of the texts. The rest of the sub-corpora has been coded manually via computer-assisted software, relying on the framework drawn from the piloting stage. Reliability tests have been employed to ensure the findings of coding. Statistical considerations have also been applied to this thesis. Subsequently, the meanings of the plays have been interpreted in terms of epistemic violence by using literary analyses. Both quantitative and qualitative findings reveal that Pinter reflects epistemic violence both directly and indirectly through his characters' utterances in chosen plays. The frequency occurrence of the major and subcategories of epistemic violence alters from one play to another, even though almost all of them can be observed in each play. Keywords: epistemic violence, knowledge, corpus, discourse, Foucault