Ratlarda doxorubicin kaynaklı karaciğer hasarı üzerine curcuminin etkilerinin araştırılması

Abstract

Bu çalışma doxorubicin (DXR) kaynaklı karaciğer hasarı üzerine curcuminin (CMN) etkilerinin araştırılması amacıyla yapıldı. Çalışmada 35 adet Sprague Dawley cinsi erkek rat, her grupta 7 rat olacak şekilde 5 gruba ayrıldı. 1. Grup (Kontrol): Oral yolla serum fizyolojik verildi. 2. Grup (CMN grubu): CMN (200 mg kg-1 ağırlık-gün) 7 gün boyunca oral olarak ratlara verildi. 3. Grup (DXR grubu): DXR (40 mg kg-1) tek doz olarak 5. günde intra peritoneal olarak ratlara enjekte edildi. 4. Grup (DXR+CMN 100 grubu): 7 gün süreyle (100 mg kg-1 gün) CMN uygulamasının 5. gününde tek doz DXR (40 mg kg-1) intra peritoneal olarak ratlara enjekte edildi. 5. Grup (DXR+CMN 200 grubu): 7 gün süreyle (200 mg kg-1 gün) CMN uygulamasının 5. gününde tek doz DXR (40 mg kg-1 ) sonra ratlar hafif sevofloran anestezisi altında ötenazileri yapılarak, doku ve kan örnekleri alındı. Serumda Aspartat Aminotransferaz (AST), Alanin Aminotransferaz (ALT) ve Alkalin Fosfataz (ALP) düzeylerine, karaciğer dokusunda Malondialdehid (MDA), Glutatyon (GSH) ve Nitrik Oksid (NO.) düzeyleri ile Süperoksid Dismutaz (SOD), Katalaz (KAT), Glutatyon Peroksidaz (GPx), Arginaz enzim aktivitelerine bakıldı. Kontrol ile kıyaslandığı zaman serum ALT, AST ve ALP düzeyleri DXR verilen grupta arttı, bu artış CMN ile kısmen düzeltildi. Karaciğer MDA ve NO. düzeyleri DXR verilen gruplarda artarken antioksidan enzim aktiviteleri ile GSH düzeyi azaldı. CMN uygulanması; artan MDA ve NO. düzeylerini azalttı, azalan antioksidan enzim aktiviteleri ile GSH düzeylerini ise artırdı. Histolojik olarak bakıldığında ise, Kontrol ve CMN gruplarındaki ratların karaciğer dokuları normal histolojik görünümdeydi. Tek başına DXR uygulanan grup ile DXR+CMN 100 grubundaki ratların karaciğerlerinde hepatositlerde şiddetli düzeyde nekrotik değişiklikler ve hidropik dejenerasyon görüldü. Bu gruplarda ayrıca yer yer periportal ve perivasküler alanlarda mononükleer hücre infiltrasyonlarına rastlandı. DXR ile birlikte CMN 200 uygulanan gruptaki ratların karaciğerlerinde ise nekroz, hidropik dejenerasyon ve mononükleer hücre infiltrasyonlarının azaldığı belirlendi. Sonuç olarak DXR kaynaklı hasarları azaltmada CMN etkili olmuştur.

This study was conducted to investigate the effects of curcumin (CMN) on doxorubicin (DXR) induced liver injury. In the study, 35 male Sprague Dawley rats were divided into 5 groups as 7 rats in each group. Group 1 (Control): Oral saline was administered. Group 2 (CMN group): CMN (200 mg kg-1 weight day) was given orally to rats for 7 days. Group 3 (DXR group): DXR (40 mg kg-1) was injected intraperitoneally into the rats on day 5 as a single dose. Group 4 (DXR+CMN 100 group): A single dose of DXR (40 mg kg-1) was injected intraperitoneally into the rats on day 5 of CMN administration for 7 days (100 mg kg-1 day). Group 5 (DXR+CMN 200 group): A single dose of DXR (40 mg kg-1) was injected intraperitoneally into the rats on the 5th day of CMN administration for 7 days (200 mg kg-1 day). After twenty-four hours of the experimental application, rats were euthanized under light sevoflurane anesthesia, and tissues and blood samples were taken. Serum Aspartate Aminotransferase (AST), Alanine Aminotransferase (ALT) and Alkaline Phosphatase (ALP) levels, Malondialdehyde (MDA), Glutathione (GSH) and Nitric Oxide (NO.) levels in liver tissue and Süperoxide Dismutase (SOD), Catalase (CAT), Glutathione Peroxidase (GPx) and arginase enzyme activities were examined. Serum ALT, AST and ALP levels increased in the DXR group when compared with the control, and this increase was partially corrected with CMN. Liver MDA and NO. levels increased in the DXR administered groups while antioxidant enzyme activities and GSH levels decreased. Increased MDA and NO. levels were decreased by CMN administration. However, decreased antioxidant enzyme activities and GSH levels were increased. Histologically, the liver tissues of control and CMN groups were in normal histological appearance. Severe necrotic changes and hydropic degeneration were observed in hepatocytes in the DXR+CMN 100 group of rats treated with DXR alone. In these groups, mononuclear cell infiltrations were also occasionally observed in the periportal and perivascular areas. Noxious, hydropic degeneration and mononuclear cell infiltrations were decreased in the livers of the rats in the group treated with DXR and CMN 200. As a result, curcumin is effective in reducing DXR damages.