Özel öğretim kurumları çalışanlarının bireysel İş Hukuku açısından durumu

Abstract

Türk milli eğitim sistemi içinde yer alan resmi ve özel öğretim kurumları Türk Milli Eğitim Temel Kanunu'nda belirtilen genel ve özel amaçlarına ulaşmak için yapılandırılmışlardır. Bu kurumlar içinde özellikle yaygın eğitim alanındaki payı gittikçe artan özel öğretim kurumları ve bu kurumlarda görev alan personelin önemi yadsınamaz bir gerçektir. Bu çalışmanın konusunu oluşturan söz konusu çalışanlar yönetici, öğretmen, uzman öğretici, usta öğretici ve diğer personeldir. Bu kişiler bir özel öğretim kurumunda işe başladıkları andan itibaren bir iş ilişkisi içine girerler ve işçi olarak kabul edilirler. Bu ilişkide taraflar işçi ve işverendir. İşçi bahsi geçen personel, işveren ise kurucu veya kurucu temsilcisidir ve aralarında bir iş sözleşmesi bulunur. Bu nedenle bu çalışanların hukuki durumları çeşitli yönleriyle bireysel iş hukuku kapsamında değerlendirilir. Bunlar iş sözleşmesinin yapılması, iş sözleşmesinin taraflar için doğurduğu haklar/borçlar, işçilerin çalışma ve dinlenme süreleri, iş sözleşmesinin sona ermesi ve sona ermesinin doğuracağı hukuki sonuçlardır. İş sözleşmesinin türünün iş sözleşmesinin sona ermesi ve sona ermesinden doğan sonuçlar üzerinde etkisi özellikle işçi açısından önemlidir. Yönetici, öğretmen, usta ve uzman öğreticilerle en az bir takvim yılı olmak üzere sözleşme yapılma zorunluluğu sözleşmenin türü hakkında bir takım tartışmalara neden olmaktadır. Bu da sona ermesinden doğan hak/borçlar açısından farklı yorumlara neden olur.Bu çalışmada özel öğretim kurumu çalışanlarının hukuki durumları 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu ve 4857 sayılı İş Kanunu çerçevesinde, ilgili mevzuat ve kaynaklardan yararlanarak açıklanmaya çalışılmıştır. Yapılan araştırmalarda söz konusu çalışanların bireysel iş hukuki açısından durumu hakkında ilgili mevzuatta bir netlik bulunmadığı ortaya çıkmıştır.

Turkish national educational system is consisted of public and private educational institutions to fulfil the general and special purposes defined in the Basic Turkish National Educational Act. It can not be denied the importance of the private educational institutions and its personnel in the Turkish educational system. The subject of this study is these personnel and they are administrators, teachers, specialist educators, master educators and the other personnel. These workers initiate business relations as soon as they start working in a private institution and are accepted as employees. The sides are the employee and the employer in the relations. Employee is the mentioned personnel and the employer is the founder/the representative of the founder and they have business relations. That?s why the legal situation of these personnel is evaluated in the individual labour law in many aspects. These are the initiation of the contract of employment, the rights for the sides, working and resting hours, ending of the contract and its legal consequences. The type of the contract of employment and its way of ending matters for the employees.The obligation to make a contract of minimum a year of time between the employers and administrators, teachers, specialist educators and master educators causes some different point of views and various comments about the right of the employees after ending the contract.In this study the legal situation of private educational institution?s personnel has been identified by examining mainly Act No. 5580 Private Educational Institution, Act No. 4857 Labour Law and related legislation and sources. As a result of researches, the situation of private educational institution?s personnel in the aspect of individual labour law has no clear definitions.