Akut ensefalitli hastalarda beynin magnetik rezonans görüntüleme ve bilgisayarlı tomografi bulgularının değerlendirilmesi

Abstract

1. ÖZET Bu çalışmada, akut ensefalitli hastalarda beynin magnetik rezonans görüntüleme (MRG) ve bilgisayarlı tomografi (BT) bulguları değerlendirildi. Amacımız, çocuklarda akut ensefalitte MRG ve BT bulgularının önemini belirlemektir. Çalışmaya Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniğinde Haziran 2003 ile Mayıs 2005 tarihleri arasında ensefalit tanısıyla izlenen ve yaşları 1 ay ile 14 yaş (ortalama 3.93± 3.88 yıl) arasında değişen 18'i (%35) kız, 34'ü (%65) erkek toplam 52 hasta alındı. Vakalar, klinik, elektroensefalografı (EEG) ve kranyal görüntüleme bulgularına dayanılarak 29'u (%56) kesin ve 22'si (%44) şüpheli ensefalit olmak üzere iki gruba ayrıldı. Vakaların nöromotor gelişimleri, öz ve soy geçmişleri sorgulandı. Fizik muayeneleri yapılıp, Glaskow koma skalası ile değerlendirildiler. Tüm hastalardan ilk başvurdukları gün hemogram, periferik yayma, biyokimya testleri (KŞ, BUN, Cr, AST, ALT, Na, K, Cl, Ca, P, LDH, CPK, amilaz), beyin omurilik sıvısı (BOS) biyokimya tetkikleri, CRP ve sedimentasyon çalışıldı. BOS kültürü alındı. TORCH ve viral markırlar çalışıldı. Hastaların EEG Teri çekilip, beynin MRG ve BT incelemeleri yapıldı. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde Chi-square testi kullanıldı. Konvulsiyon, kesin ensefalitli hastaların 25'inde (%86), şüpheli ensefalitli hastaların 22'sinde (%96) vardı. Fizik muayenede nörolojik defisit kesin ensefalitli grupta 9 (%31) vakada, şüpheli ensefalitli 8 (%35) vakada izlendi. BOS incelemesinde kesin ensefalitli grupta 16 (%55) hastada pleositoz, şüpheli ensefalitli grupta ise 9 (%39) hastada pleositoz saptandı. Vakaların hiçbirinde BOS kültüründe üreme olmadı. EEG incelemesinde ensefalit lehine bulgular, kesin ensefalitli grupta 26 vakada ve şüpheli ensefalitli grupta 16 vakada vardı. Kraniyal görüntüleme bulguları incelendiğinde (MRG ve/veya BT) kesinensefalitli grupta 16 vakada, şüpheli ensefalitli grupta 10 vakada anormal bulgu tespit edildi. Kesin ensefalitli grupta 11 (%38) hastaya MTP verildi. İzlemde hastaların 15' i sekel ve 13'ü şifa ile taburcu edilirken biri eksitus oldu. Şüpheli ensefalitli grupta dokuz (%39) hastaya MTP verildi. İzlemde hastaların 12'si sekel ve 9'u şifa ile taburcu edildi, 2'si eksitus oldu. Sonuç olarak, çalışmamızda kesin ve şüpheli ensefalitli gruplarda MRG ve BT bulgularının normal ya da bozuk olması ile prognoz arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Benzer şekilde her iki ensefalit grubunda da MTP kullanımı ile prognoz arasmda anlamlı fark yoktu.

2. SUMMARY In this study, the findings of magnetic resonance imaging (MM) and computerized tomography (CT) were evaluated in children with acute encephalitis. Our purpose was to determine the importance of MRI and CT in acute encephalitis in childhood. The study includes 52 children [34 males (65%) and 18 females (35%)], aged between 1 month and 14 years (mean age 3.93 ± 3.88 years) and diagnosed to have acute encephalitis in the Department of Pediatrics, Faculty of Medicine Yüzüncü Yıl University between June 2003 and May 2005. Based on the clinical, electroencephalography (EEG) and cranial imaging findings, the children were divided into two groups as definitive and possible encephalitis, which included 29 (56%) and 22 (44%) children, respectively. Neuro-motor developments and personal and family histories of the children were examined. Their physical examinations were performed and they were evaluated by Glaskow coma scales In all of the children hemogram, peripheral smear, routine biochemical tests (blood glucose, blood urea nitrogen, creatinine, aspartate transpherase, alanine transpherase, sodium, potassium, chloride, calcium, phosphorus, lactate dehydrogenase, creatine kinase and amylase) cerebrospinal fluid (CSF) examination, C-reactive protein and sedimentation were examined in the first day of admission. CSF cultures were received. TORCH and other viral markers were studied. EEG, MRI and CT examinations were performed. Chi-square test was used in the statistical analysis of the data. Convulsion was noted in 25 (86%) and 22 (96%) children in the definitive and possible encephalitis groups, respectively. On physical examination, neurological deficit was diagnosed in 9 (31%) children in definitive encephalitis group and 8 (35%) possibleencephalitis group. On cerebrospinal examination, pleocytosis was diagnosed in 16 (55%) and 9 (39%) children in the definitive and possible encephalitis groups, respectively. None of the children had positive CSF culture. Abnormal EEG findings were noted in 26 and 16 children in the definitive and possible encephalitis groups, respectively. When cranial imaging findings (MRI and CT) were examined, abnormal findings were diagnosed in 16 and 10 children in the definitive and possible encephalitis groups, respectively. In the definitive encephalitis group, MTP was given in 1 1 (38%) children. While 15 and 13 children were discharged with sequel and in good health, respectively, one child died during the follow-up. In the possible encephalitis group, MTP was given in 9 (39%) children. While 12 and 9 children were discharged with sequel and in good health, respectively, one child died during the follow-up. In conclusion, our study showed that there was not statistically differences between MRI/CT findings and prognosis in both definitive and possible encephalitis groups. Similarly, there was not a difference between use of MTP and prognosis in the both groups.