Plevral efüzyonların ayırıcı tanısında tümör belirteçlerinin rolü

Abstract

ÖZET Plevral efüzyonların etyolojisine yönelik rutin klinik ve laboratuar yöntemleri günümüzde tanısal problemlere halen kesin çözüm getirememiştir. Bu nedenle çalışmamızın amacı tümör belirteçlerinin malign ve benign plevral efüzyonların ayırıcı tanısındaki rolünü araştırmaktı. Bu çalışmada Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalında Mart 2002-Şubat 2005 yılları arasında yatırılan yaş ortalaması 52.85±2.15 olan 80 plevral efüzyonlu hastanın plevral sıvı ve serum CEA, CA-19-9, CA125, AFP, CA15-3 değerleri ölçülerek bu belirteçlerin plevral efüzyondaki rolü araştırılmıştır. Çalışmamızda CEA-P ve CEA-S, CEA P/S, CA19-9-P ve CA19-9-S, CA15-3-P ve CA15-3-S, CA125-P, CA125 P/S değerleri malign plevral hastalıklarda benign hastalıklara göre daha yüksek bulundu. Ancak bunlardan da CEA-S ve CEA-P ile CA15-3-S ve CA15-3-P istatistiksel olarak anlamlıydı. Tümör belirteçlerinden plevral sıvı değerlerinin spesifitesi en yüksek olan CEA- P idi (%98). Diğerleri sırasıyla CA19-9-P(%96), CA15-3-P(%92), AFP-P(%84) ve CA125-P (%019) olarak bulundu. Sensitivitesi ise en yüksek olarak CA125-P(%96) bulundu. Tümör belirteçlerinden serum sıvı değerlerinin spesifitesi en yüksek CA19-9-S (%46), sensitivitesi en yüksek ise CA15-3-S (%96) olarak bulundu. Çalışmamızda CA125'in çoğu benign efüzyonlarda yalancı pozitif sonucunun fazla ve spesifitesinin düşük olduğu saptandı. Çalışılan tüm tümör belirteçlerinin plevral sıvı ve serum değerleri arasında bir korelasyon olduğu, bunların içinde de sadece CA125'in istatistiksel olarak anlamsız olduğu saptandı. Biz çalışmamızda CEA-P ve CEA-S seviyelerinin nonmalign efüzyonlar içinde parapnömonik efüzyonlarda biraz daha yüksek olduğunu gözlemledik.Sonuç olarak CEA başta olmak üzere, CA19-9,CA15-3'ün malign ve benign plevral efüzyonların ayrımında diğer tanısal yöntemlerle birlikte kullanılabileceği, tümör belirteçlerinin tek ya da onların kombinasyonunun plevral sitolojiye ilave edilmesinin tanıyı arttırabileceği sonucuna vardık. Diğer yöntemlerle kesin tanısı konulamayan, malignite şüpheli olgularda tümör belirleyicilerinin yol gösterici olabileceği ve bu konuda daha ileri çalışmalarla tatmin edici sonuçların elde edilebileceği umulmaktadır. vı

SUMMARY Rutin clinical and laboratory methods aimed at the etiology of pleural effusions still have not been found solution to diagnostic problems at present. For this reason,the aim of this study is to investigate the diagnostic role of tumor markers and chemical parameters in the differential diagnosis of malign and benign pleural effusions. In t bis s tudy, p leural fluid and s erum C EA, C A-19-9, C A125, A FP, C A15-3 values of patients their age means of 52.85±2.15 with 80 pleural effusions which are hospitalized at the Department of Chest Diseases, Medical Faculty, Yuzuncu Yıl University between March 2002-February 2005 were examined and the role of these markers in the pleural effusion were investigated. In our study, CEA-P ve CEA-S, CEA P/S, CA19-9-P ve CA19-9-S, CA15-3-P and CA15-3-S, CA125-P, CA125 P/S values were found more higher at the malignant pleural diseases than that of the benign diseases. But, of these CEA-S and CEA-P; CA15-3-S and CA15-3-P values were found important statistically (p<0.05). Of tumor markers, the highest spesifity value of pleural fluid was CEA-P (98%). The others were found as CA19-9-P(96%), CA15-3-P(92%), AFP-P(84%) ve CA125- P(019%), respectively. CA125-P has the highest sensitivity (96%). Of tumor markers, the highest spesifity of serum fluid values is CA19-9-S(46%) and the highest sensitivity of serum fluid values is CA15-3-S (96%). In our study, it was found that most of CA125 was found as more pseudopositive and low spesifity at the benign effusions. There is a correlation between pleural fluid and serum values of tumor markers examined but, only CA125 value was not important statistically. In our study, CEA-P and CEA-S levels were found more higher in the parapneumonic effusions at the non-malign effusions. In conclusion, at first CEA, CA19-9,CA15-3 at the differantiation of malign and benign pleural effusions could be used together with the other diagnostic methods and, vntumor markers can be added single or their combination to pleural sitology can improve the diagnosis. At the cases with the malignancy suspicious and undiagnosed with the other methods, tumor markers can be helpful and the further studies could obtain satisfactory conclusions. vm