Kliniğimizde enfektif endokardit tanısıyla takip edilen olguların klinik, laboratuar, ekokardiyografik ve epidemiyolojik özellikleri

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, kliniğimizde infektif endokarditli (İE) olguların klinik, laboratuvar, mikrobiyolojik ve ekokardiyografik özelliklerinin incelemesi ve hastane içi mortaliteyi etkileyen faktörlerin belirlenmesi amaçlandı.Çalışma planı: Kliniğimizde yaklaşık dört yıllık süre içinde ( Aralık 2006-Ekim 2010) 61 hasta (33 erkek, 28 kadın; ort.yaş 44±18) EE tanısıyla tedavi edildi ve izlendi. Tüm hastalar transtorasik ekokardiyografi ve/veya transözofageal ekokardiyografi ile değerlendirildi. Kültürler aerob ve anaerob ortamlara ekildi. Enfektif endokardit tanısı Duke ölçütlerine göre kondu. Hastalar yaş, cins, altta yatan kalp hastalığı, predispozan faktörler, mikrobiyolojik ve ekokardiyografik bulgular, klinik özellikleri, tedavi, komplikasyonlar ve mortalite açısından incelendi.Bulgular: Erkek/kadın oranı 1.2 bulundu. Başvuru sırasında en sık yakınma (n=50, %82,2) ateş idi; bunu halsizlik (n=45, %73.8) ve nefes darlığı (n=34, %55.7) izlemekteydi. Transtorasik ekokardiyografi 51 hastada (%83.6) vejetasyon saptanmasında yeterli olurken, EE'ye ait kitle lezyonları 34 hastada (%87,2) transözofageal ekokardiyografi ile saptanabildi. Romatizmal kalp hastalığı (%50,8) en yaygın kapak patolojisiydi. En sık mitral kapak tutulumu (%60,7) izlendi; doğal kapak tutulumu (%65,5) protez kapak tutulumundan fazlaydı. 58 hastada (%94,9) komplikasyon gelişti; bunlar içinde en sık komplikasyon konjestif kalp yetersizliği (n=22; %36,1) idi. 27 hastaya (%44,3) medikal ve cerrahi tedavi birlikte uygulandı. Hastane içi mortalite 10 hastada (%16.4) görüldü. Hastaların yalnızca 37'sinde (%60,7) sorumlu mikroorganizma kültürde gösterilebildi. Bunlardan en sık etken stafilokoklar (%43,2) idi, bunu streptokoklar (%24,3), brusella (%21,6) ve enterokoklar (%5,4) izlemekteydi. Ortalama izlem süresi 40±11 gün (dağılım 18-70 gün) idi.Sonuç: Enfektif endokarditin tanı ve tedavisinin planlanmasında, ülkemizdeki epidemiyolojikve klinik verilerin batı ülkelerinden farklılıklar gösterdiği dikkate alınmalıdır. Diğer ülkelerle karşılaştırıldığında, hasta grubumuzda EE daha erken yaşta gözlendi ve altta yatan en sık faktör romatizmal kalp hastalığı idi.

Objectives: This study was designed to evaluate clinical, laboratory, microbiological, and echocardiographic characteristics of infective endocarditis (IE) at our clinic and to identify risk factors for IE and predictors of in-hospital mortality.Study design: During a four-year period (December 2006- October 2010), 61 patients (33 men, 28 women; mean age 44±18 years) were treated and followed for IE. All the patients underwent transthoracic and/or transesophageal echocardiography. Blood samples were cultured in both aerobic and anaerobic media. The diagnosis of IE was made according to the Duke criteria. Data were reviewed on age, sex, and underlying heart disease, predisposing conditions for bacteremia, echocardiographic and microbiological findings, treatment, complications, and mortality.Results: Male-to-female ratio was 1,2. The most common complaint on presentation was fever (n=50, 82,2%), followed by fatigue (n=45, 73,8%) and dyspnea (n=34, 55,7%). While transthoracic echocardiography was sufficient to detect vegetations in 51 patients (83,6%), IE lesions could be demonstrated by transesophageal echocardiography in 34 patients (87,2%). Rheumatic heart disease (50,8%) was the most common preexisting valvular abnormality. The most common involvement was seen in the mitral valve (60,7%), and the incidence of native valve involvement (65,5%) was greater than that of prosthetic valve involvement. At least one complication developed in 58 patients (94,9%), congestive heart failure being the most common (n=22; 36,1%). 27 patients (44,3%) underwent combined medical and surgical treatment In-hospital mortality occurred in 10 patients (16,4%). The culprit microorganism was isolated in only 37 patients (60,7%), being staphylococci (43,2%), streptococci (24,3%), brucellae (21,6%), and enterococci (5,4%), The mean follow-up period was 40±10,5 days (range 18 to 70 days).Conclusion: The diagnosis and treatment of IE should be designed taking into consideration that epidemiologic and clinical features of IE may differ from those of other community. Compared to the western countries, IE in our cohort occurred in a relatively younger population, with rheumatic heart disease as the most common underlying heart disease.