49 Numaralı parçanın nidası: Paranoyak belirsizlik içinde hakikat arayışı

Abstract

Bazı edebiyat eleştirmenlerince postmodernizmin babası olarak kabul edilen Thomas Pynchon yapıtlarında kendine has yorum ve üslubuyla bilim ile teolojiyi, felsefe ile teknolojiyi, geçmiş ile şimdiyi, kurgusal olan ile gerçek olanı mahir bir şekilde harmanlamaktadır. Pynchon'un bu edebi tarzında kurguyu, üstkurmacayı ve metinler arası geçişleri ustalıkla kullanmak vardır. Ele aldığımız 49 Numuralı Parçanın Nidası adlı hacim olarak en küçük ama mana olarak en yoğun olarak kabul edilen bu eserde baş kahramanımız evhanımı Oedipa Maas'ın kendisine kalan bir miras etrafında şekillenen arayışı ve içinde bulunduğu belirsiz durumun ve toplumun etkisiyle de ruhi dengesinin bozulup paranoyaklaşması anlatılmaktadır. Biz de bu çerçevede kitabı arayış, paranoya ve belirsizlik çerçevesinde eseri yorumlamaya çalıştık.

Thomas Pynchon, who is regarded by some literary critics as the father of postmodernism, blends science and theology, philosophy and technology, past and present, the fictional and the real. In this literary style of Pynchon, there is a masterful use of fiction, metafiction and transitions between texts. The crying of the lot 49 which we have dealt with is the thinnest book in terms of number of pages but the densest in terms of narrating. It depicts and narrates the story of a housewife who is called Oedipa Maas who becomes more and more paranoid during her dark and unceartain quest for the truth. We have aimed to interperet this great masterpiece within the scope of quest, paranoia and uncertainty.