Malign özofagus obstrüksiyonu ve özofagorespiratuar fistülin palyatif tedavisinde self ekspandable metalik stentlerin etkinliği

Abstract

ÖZET Özofagus kanseri, yıllık 7,5/100.000 oranındaki insidansı ile sık görülen bir hastalıktır. Tanı konulduğunda hastaların %50'sinden fazlası inoperable olduğundan bu olgulara sadece şiddetli disfaji ve özofagorespiratuar fıstülün giderilmesine yönelik palyatif tedavi uygulanır. Yutma fonksiyonunun yeniden sağlanması amacıyla cerrahi bypass, radyoterapi, laser fotokoagülasyon, rijit plastik endoprotezler gibi birçok palyatif yöntem geliştirilmiştir. Ancak bu yöntemlerin herbiri önemli mortalite ve morbidite oranlarına sahiptir. Self ekspandable metalik stentler son yıllarda malign özofagus stenozları ve özofagorespiratuar fistül palyatif tedavisinde yaygın kullanılan bir yöntem haline gelmiştir. Biz bu çalışmamızda, metalik stent yerleştirdiğimiz inoperable özofagus stenozlu ve/veya özofagorespiratuar fistüllü olgularda yöntemin etkinliğini ve komplikasyonlarını değerlendirdik. Malign özofagus stenoz veya özofagorespiratuar fistüllü 28 olgumuzdan 24'üne bir, 4'üne iki stent olmak üzere toplam 32 stent uygulandı. Stent yerleştirilen tüm olgularda girişim teknik olarak başarılı idi. Stentyerleştirilmesi sırasında klinik olarak önemii bir komplikasyon gelişmedi.` Stenozlu hastalarda işlem sonrası özofagogramlarda lümen çapının arttığı ve pasajın sağlandığı saptandı. Trakeoözofagial fıstül, dört hastanın üçünde (%75) kapatıldı. Olgular stent sonrası klinik ve radyolojik olarak takip edildi. Onbeş hasta (%62,5) takip sırasında eks oldu. Malign stenozlu 24 olgunun tümünde (%100) palyatif fayda sağlanarak disfaji skorunda ortalama 1,8 grade azalma saptandı. Otuziki stentin, ikisinde ingrowth ve ikisinde overgrowth nedeniyle olmak üzere %14,3 oranında tekrarlayan disfaji gelişti. Otuziki stentin 4'ünde (%12,5) parsiyel migrasyon izlendi. Sonuç olarak; inoperable özofagus kanseri ve özofagorespiratuar fistülün palyatif tedavisinde metalik stentlerin, morbidite ve mortalite oranlarının az olması, semptomları kısa sürede etkin bir şekilde önlemesi nedeniyle güvenilir ve etkin bir yöntem olduğu kanısına varıldı.KAYNAKLAR 1. Muller JM, Erasmi H, Stelzner M et al. Surgical therapy of esophageal carcinoma. Br J Surg 1990; 77: 845-857. 2. Saxon RR, Morrison KE, Lakin PC et al. Malignant esophageal obstruction and esophagorespiratory fistula: Palliation with a Polyethylen- covered Z-stent. Radiology 1997; 202:349-354. 3. Earlam R, Cunha-Melo JR. Malignant esophageal strictures: a review of techniques for palliative intubation. Br J Surg 1982; 69:61-68. 4. Caspers RJ, Welvaart K, Verkes RJ. The effect of radiotherapy on dysphagia and survival in patient with esophageal cancer. Radiother Oncol 1988; 12:15-23. 5. Fleischer D, Sivak M. Endoscopic Nd: YAG laser therapy as palliation for esophagogastric carcinoma. Gastroenterology 1985; 89:827-831. 6. Atkinson M, Ferguson R, Parker GC. Tube introducer and Celestin tube for use in palliative intubation of esophagogastric neoplasms at fiberoptic endoscopy. Gut 1978; 19:669-671. 7. Loizou LA, Grigg D, Atkinson M.et al. A prospective comparison of laser therapy and intubation in endoscopic palliation for malignant dysphagia. Gastroenterology 1991; 100:1303-1310. 8. Tytgat GN. Endoscopic review of esophageal cancer: possibilities and limitations. Endoscopy 1990; 22:263-267. 9. Watkinson AF, Ellul J, Entwisle K, Mason RC, Adam A. Esophageal carcinoma: Initial results of palliative treatment with covered self-expanding endoprostheses. Radiology 1995; 195:821-827. 10. Adam A, Ellul J, Watkinson AF, Tan BS;et al. Palliation of inoperable esophageal carcinoma: A prospective randomized trial of laser therapy and stent placement. Radiology 1997; 202:344-348. 11. Gore RM. Esophageal cancer: Clinical and pathologic features. Radiol Clin North Am 1 997; 35:243-263. <J9