Transgressive love in Jeanette Winterson`s Sexing the Cherry and Oranges Are Not the Only Fruit

Abstract

Bu tezin amacı Jeanette Winterson'ın Vişne'nin Cinsiyeti (1989) ve Tek Meyve Portakal Değildir (1985) adlı postmodern feminist romanlarında sınırlar ötesi aşk kavramını incelemektir. Bu inceleme, postmodern anlatım stillerinden fantastik ve parodik yeniden yazımın aşk temasının ataerkil anlatımını çarpıtmada ve bunu yapısal olarak çözümlemede araç olarak kullanıldığını göstermektedir. İlk bölümde sınırlar ötesi aşk kavramına, edebiyatta postmodern feminizme, fantastik yazın ve parodik yeniden yazıma ilişkin detaylı bilgi verilmiştir. Gelişme bölümündeki incelemeler romanlardaki cinsiyet rollerinin çarpıtılması ve yapı bozumsal çözümlenmesi yoluyla aşkın geleneksel normların dışında tanımlanmasını ispatlamaktadır. Ayrıca Vişnenin Cinsiyeti ve Tek Meyve Portakal Değildir adlı romanlardaki karakterler ve yeniden yazılmış fantastik peri masalları yoluyla, Winterson evliliklerde cinsiyet rollerinin yanlış temsil edilmesine ve belirlenmiş sosyal normlara karşı koyarak aşkın sınırlarını aşmaktadır. Sonuç olarak, Winterson bu romanlarda değişken cinsiyet kimliği olan postmodern bir dünya sunarak, ataerkil yazında kurgulanmış geleneksel aşkın sınırlarını aşmaya çalışmaktadır.Anahtar Sözcükler: Winterson, Sınırlar Ötesi Aşk, Postmodern Feminizm, Fantastik, Parodik Yenidenyazım.

The purpose of this thesis is to explore the concept of transgressive love within Jeanette Winterson's postmodern feminist novels Oranges Are Not the Only Fruit (1985) and Sexing the Cherry (1989). This exploration demonstrates the uses of postmodern narrative styles of fantastic and parodic rewriting as tools to subvert, deconstruct patriarchal representation of the theme of love. In the first chapter, a detailed discussion concerning the concept of transgressive love, postmodern feminism in literature, fantastic and parodic rewriting, is given. Analysis in the body chapters prove with evidences the recognition of love outside of conventional norms in the novels to be studied through deconstruction and subversion of gender roles. Moreover, through the fantastic characters and deconstructed fairy tales which are fantastic, Winterson transgresses the boundaries of love by refusing fixed social norms and social representation of gender roles in marriages. In conclusion, by presenting a postmodern world of mercurial gender identity in these novels, Winterson tries to exceed limits of conventional love constructed within patriarchal discourse.Key Words: Winterson, Transgressive Love, Postmodern Feminism, Fantastic, Parodic Rewriting.