Hiciv üzerine bir çalışma: Türk, İngiliz ve Ermeni edebiyatları örnekleminde
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
`Hiciv Üzerine Bir Çalışma (Türk, İngiliz ve Ermeni Edebiyatları Örnekleminde)` başlıklı bu yüksek lisans tezi, üç ana bölümden oluşmaktadır. Tezin kuramsal bölümünde edebi türün ve hicvin ne olduğu ile hicve ait işleyiş araçları bağlamında hicvin neden bir edebi tür olamayacağı tartışılmıştır. Bu bölümde tez konumuzun daha önce bilimsel çalışmalara konu olup olmadığının anlaşılabilmesi için, Yükseköğretim Kurulu sitesinde yer alan tezler taranmıştır.Tezin ikinci bölümünde ise Türk, İngiliz ve Ermeni edebiyatlarının tarihi bağlamları dâhilinde her bir edebiyattaki hicvin gelişim ve kullanım aşamaları verilerek örneklendirilmiştir. Bu bölümde her bir edebiyatta hicvin işleyiş araçlarından hangilerinin daha baskın bir şekilde kullanıldığı tespit edilerek genel çıkarımlar yapılmıştır.Üçüncü bölümde ise her bir edebiyata ait belirgin örneklerin metin incelemeleri ve işleyiş analizleri yapılmıştır. Bu eserlerdeki hicvin kullanımı tespit edilerek aralarındaki benzerlikler ve farklılıklar ortaya konulmuştur.Tezin sonuç kısmında ise hicvin Türk, İngiliz ve Ermeni edebiyatlarında belirgin bir işleyiş aracıyla sunulduğu ve bunun toplum yapısıyla ilişkili olduğu öte yandan hiciv kullanımında şairin/yazarın mizacının da önemli bir etken olduğu vurgulanmıştır. Hicvin toplumların/kişilerin baskı ve sıkıntı dönemlerinde sarıldıkları bir araç olduğu ortaya konularak hicvin toplumsal bir ihtiyaç olduğu saptanmıştır. Ayrıca hem edebi tür kavramının tam olarak tanımlanamamasından dolayı hem de hicvin edebiyattan, sinemaya, tiyatrodan gazeteciliğe kadar pek çok alanda kullanılabilen bir anlatım tutumu olduğunun tespiti nedeniyle hicvin edebi bir tür değil, bir anlatım tutumu olduğu saptanmıştır. The master thesis titled as `A Study on Satire (In the Samples of Turkish, English and Armenian Literatures)` is composed of three main sections. In the theoretical part of the thesis, the definition of literary genre and satire; and why satire can not be a literary genre in the context of the stylistic devices of satire were discussed. In this part, the other theses in web site of Council of Higher Education have been scanned in order to figure out whether the subject of our thesis is existed in the previous scientific studies.In the second part of the thesis, the development and utilization phases of satire were given and illustrated within the historical context of the Turkish, English and Armenian literatures. Also in this part, which one of the stylistic devices of satire were more dominantly used in each one of the literatures were found out and overall conclusions were made.In third part, the functional and textual analyses on distinctive examples of each one of the literatures were made. The use of satire in these Works have been identified and the similarities and differences between them were revealed. In the conclusion part of the thesis, it is emphasized that satire is presented with distinct stylistic devices in Turkish, English and Armenian literatures and this condition is associated with the structure of the society, on the other the poet's/writer's temperament is an important factor in the use of satire. It has been introduced that satire is a tool which society/people use in the pressure and shortage periods. Furthermore, both the difficulty of defining genres and due to the confirmation of use of satire as a narrative stance in many areas from literature to cinema, from drama to press, it is found out that satire is not a kind of literary genre, it is a narrative stance.
Collections