Yurt dışından kesin dönüş yapan işçi çocukları ile Türkiye`de doğup büyümüş çocukların frustrasyona karşı geliştirdikleri agresyonun yönü ve türünün rosenzwerg pıcturefrustratron testi ile değerlendirilmesi

Abstract

6. Ö Z E T Araştırma da 20.yüzyılda özellikle gençlerin şiddete yönelik davranışlarının önemi dikkate alınarak, farklı iki grubun frustrasyona karşı geliştirdiği agressif davranışların yönü ve türü karşılaştırılmak istenmiştir.Agresyonun fizyolojik bazına ağırlık vermeden frustrasyon ya da öğrenme sonucu ortaya çıkan agressif davranışlar değerlendirilmiştir. Karşılaştırılacak örneklerin gruplarından ilki yurt dışından kesin dönüş yapmış işçi çocuklarından diğeri ise aynı demografik özellikle re sahip Türkiye'de doğup büyümüş çocuklar arasından seçilmiştir. Çocukların yaşları 8-14 arasındadır. Yurt dışındaki çocukların, batı toplumunda yeterli toplumsalla- ş anladıkları, batı toplumu tarafından itildikleri yeterli dil bilmeyişleri sonucu var olan uyum sorunları, farklı kültürü yansıtan okul programlarını takip etmeleri ve çalışan ebeveynleri ile yeterli duygusal iletişim kuramadıkları göz önünde bulundurularak agresyonun yönü ve türü açısından diğer örneklerin grubuna göre farklılık gösterebilecekleri düşünülmüştür. Agresyonun yönünü ve türünü ölçmek için semi-projektif test özelliğini taşıyan Rosenzweig P-F testinin çocuk formundan yararlanılmıştır. Deneklerin testdeki frustrasyon durumlarına yansıttıkları-31- agressif davranışları, RPF-el kitabına göre değerlendirilmiştir* Test sonuçları t testi ile karşılaştırılmıştır. Araştırmada agresyonun türü ve yönü açısından yalnızca Need-Persis tence (N-P) skal asında iki grup arasında manidar farklılık bulunmuştur (0,02<P<0.05) Bu farklılığın yurt dışından dönen özellikle erkek çocuklarda Türkiye'de doğup büyümüş çocuklara oranla bağımsızlık çabalarının engellenmesi, vital gereksinimlerinin doyuma ulaşmamasının daha fazla olabileceğinden doğduğu söylenebilir. Agresyonun yönü ve türüne ait değişkenlerinin ortalamaları her iki grupta da birbirine yakındır. Dışa Dönük Agresivite (E-A) ve Ego savunma (E-D) değişkenlerinin ortalaması iki grupta da en yüksektir Bulguların aynı yönde oluşu, beklenilen farklılığın olmayışına her iki grup çocuğun ailelerinin yeni girdikleri toplumla çatışmaları neden gösterilebilir. Biri batı toplumu ile diğeri kent toplumunun orta sınıf değer yargıları ile çatışma içindedir. Her iki gruptada çocuk terbiyesinde bastırıcı 1,0 toriter tutum ve ceza türü pekiştirici tercih edilmiştir. Ayrıca çocuklarına agressif model olabilecekler bilinmektedir. Bu ortamın yarattığı psikolojik ve sosyal frustrasyonlar, çocuklar agresivitelerini yansıtacak durumla karşılaştıklarında aynı yada benzer tepkilerde bulunmalarına neden olmuştur.