Terörizmin finansmanının önlenmesine yönelik Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi`nin akıllı yaptırım kararları

Abstract

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan Birleşmiş Milletler'in asıl amacı uluslararası barış ve güvenliği sağlamaktır. Bu amacı yerine getirmekle görevli olan Güvenlik Konseyi de uluslararası barış ve güvenliğin bozulması, tehdit edilmesi veya herhangi bir saldırı olayının gerçekleşmesini tespit etmesi halinde, silahlı kuvvet kullanılmasını içeren veya içermeyen önlemlerin alınmasına karar verebilir. Özellikle 11 Eylül saldırılarının gerçekleşmesinden sonra GK tarafından alınan yaptırım kararlarının hedefinin belirli kişi ve/veya kuruluşlar olduğu görülmektedir. `Akıllı yaptırımlar` denilen kararlarla kişi ve/veya kuruluşların hak ve özgürlükleri sınırlanmakta ya da ihlal edilmektedir. Bu kişi ve/veya kuruluşların alınan kararlar için başvurabilecekleri bir yargı yolunun varlığı konusunda BM Antlaşması'nda bir hüküm bulunmamaktadır. Çalışmada bu nedenle BM, AB ve AK sistemi çerçevesinde başvuru yollarının olup olmadığı ayrı ayrı incelenmiştir. Ayrıca akıllı yaptırımların uygulanabilirliği ve yargısal bir denetimin mümkün olup olmadığı konusu da Türkiye örneği üzerinden değerlendirilmiştir.

The main purpose of The United Nations, which was established after The Second World War, is to maintain international peace and security. United Nations Security Council is assigned to fulfill this purpose and if The Security Council determines any existence of threat to the peace, breach to the peace or act of aggression, it may decide taking any measures necessary involving or not involving the used of armed force. Especially after the occurrence of 9/11 attacks, targets of Security Council's sanctions are certain individuals and/or entities. Those individuals and/or entities' fundamental rights and freedoms are restricted or violated by The Security Council's resolutions, which is called `smart sanctions`. The United Nations Charter hasn't got any article including judicial remedy for those individuals and/or entities. Hence, whether or not there is any judicial remedy in the framework of The United Nations, European Union and Council of Europe is analysed separately in this study. Applicability of smart sanctions and whether or not judicial review is possible for smart sanctions are also researched taking into consideration example of Turkey.