Akademisyenlerde yaşam doyumu iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma

Abstract

Araştırma Uşak Üniversitesi'nde görev yapan akademisyenlerde yaşam doyumu, iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin cinsiyet, yaş, medeni durum, eşin çalışıp çalışmaması, gelir, akademik unvan, kıdem, akademik birim, haftalık ders saati, sosyal hayata katılma düzeyi ve iş değiştirmeyi isteyip istememe gibi değişkenlere göre anlamlı düzeyde farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek ve aralarındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir.Araştırmanın örneklemini; 2008-2009 yılları arasında Uşak Üniversitesi'nde görev yapan toplam 170 akademisyen oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin toplanmasında Maslach Tükenmişlik Envanteri, Yaşam Doyumu ve İş Doyumu olmak üzere üç farklı ölçek ve araştırıcı tarafından düzenlenen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Analizlerde; Betimsel İstatistiksel Teknikler, Güvenilirlik Analizi, Faktör Analizi, Bağımsız Örneklemler t-Testi, Çoklu Regresyon Analizi, Pearson Korelasyon Analizi, Scheffe Çoklu Karşılaştırma Analizi, Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır.Yaşam doyumu, iş doyumu ve tükenmişlik arasında korelasyon vardır. Yaşam doyumu ve iş doyumu arasında pozitif, tükenmişlik ve alt faktörleri duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel başarısızlık ile iş ve yaşam doyumu arasında negatif korelasyon söz konusudur. Akademisyenlerin yaşam doyumu, iş doyumu, tükenmişlik ve tükenmişlik alt boyutlarının cinsiyet, yaş, medeni durum, akademik unvan, mesleki kıdem, gelir, haftalık ders saati değişkenlerine göre farklılaşmadığı görülmektedir. Eşi çalışmayan akademisyenlerin duyarsızlaşma düzeyleri, eşi çalışan akademisyenlerin duyarsızlaşma düzeyinden daha fazla bulunmuştur. Enstitüde görev yapan akademik personelin kişisel başarısızlık düzeyi ve toplam tükenmişlik düzeyi fakülte ve yüksekokulda çalışanlara göre yüksek bulunmuştur. Akademisyenlerin sosyal hayata katılma düzeyi yükseldikçe duygusal tükenme düzeyleri azalmaktadır. İşini değiştirmek isteyen akademisyenlerin duygusal tükenme, duyarsızlaşma, kişisel başarısızlık ve toplam tükenmişlik düzeyleri, işini değiştirmek istemeyen akademisyenlerin duygusal tükenme, duyarsızlaşma, kişisel başarısızlık ve toplam tükenmişlik düzeyinden yüksektir. İşini değiştirmek isteyen akademisyenlerin iş ve yaşam doyumları, işini değiştirmek istemeyen akademisyenlerin iş ve yaşam doyumlarından daha düşük bulunmuştur.

The aim of this research is to determine the correlation between life satisfaction, job satisfaction and professional burnout levels of Uşak University Academics and vary significantly according to variables of gender, age, marital status, spouse?s work status, income, academic title, seniority, academic unit, hours per week, the level of participation in social life and want to change jobs or not.The total of 170 academics who worked between 2008-2009 years at Uşak University form the sampling unit for the research. Three different scale ; Maslach Burnout Inventory, Life Satisfaction, Job Satisfaction and Personal Information Form held by the investigator were used to collect data for the research. In the analysis, descriptive statistical techniques, Reliability Analysis, Factor Analysis, Independent Samples t-Test, Multiple Regression Analysis, Pearson Correlation Analysis, Scheffe Multiple Comparison Analysis and One-Way ANOVA were used.There is correlation between life satisfaction, job satisfaction and professional burnout. While life and job satisfaction are in positive correlation, there is negative correlation between life/job satisfaction and professional burnout. There is negative correlation between the factors of professional burnout as emotional exhaustion, depersonalization, personal failure and life/job satisfaction. It is observed that academics? life satisfaction, job satisfaction, professional burnout and factors of professional burnout are not varied with the variables of gender, age, marital status, academic title, seniority, income, and hours of per week. Depersonalization levels of academics, whose spouse?s not working, are obtained higher than those of whose spouse is working. The level of personal failure and the level of total professional burnout of academics working in institute are obtained higher than those working in faculty and college. As the level of participation in social life of academics increases emotional exhaustion level decreases. Emotional exhaustion, depersonalization, personal failure and total burnout levels of academics who want to change their jobs are higher than those of academics who don?t want. Job and life satisfaction levels of academics who want to change their jobs are obtained lower than those who don?t want.