Yıldırma davranışına ilişkin algının örgütsel bağlılık üzerine etkisi ve akademik personele yönelik bir araştırma

Abstract

Bu araştırma, yükseköğretim kurumlarında öğretim elemanı olarak görev yapan akademik personelin yıldırma davranışına maruz kalıp kalmadıklarının ve hangi tür yıldırma davranışı ile karşı karşıya kaldıklarının belirlenmesine yöneliktir. Bununla birlikte çalışmada, yıldırma davranışı ile örgütsel bağlılık düzeyleri arasındaki ilişkinin tespit edilmesi ve değişkenler arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, Uşak Üniversitesinde akademik personelinin karşılaştıkları yıldırma davranışlarına (mobbing) ilişkin algılarının örgütsel bağlılık üzerine etkisinin ölçmek amacıyla yapılan bir saha araştırma olup, araştırmanın evreni Uşak Üniversitesi'nde çalışan akademisyenler oluşturmaktadır. Araştırmada basit tesadüfi rassal örnekleme tekniği ile belirlenmiş akademisyenlere yüz yüze anket uygulanmıştır. Çalışmada akademisyenlerin karşılaştıkları yıldırma davranışlarına (mobbing) ilişkin algılarının örgütsel bağlılık üzerine etkisi arasındaki ilişki Yapısal Eşitlik Modellemesi ile analiz edilmiştir.Araştırmanın sonuçlarına göre; ortaya konan model ile standart değerler karşılaştırıldığında, model sonuçlarının kabul edilebilir uyum değerleri içinde olduğu görülmektedir. Çalışmada mobbing bağımsız gizil değişkeninin örgütsel bağılılık bağımlı gizil değişkenlerini negatif olarak etkilediği görülmektedir. Mobbing ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki katsayısı -0,43 olarak tahmin edilmiştir. Bunun anlamı akademisyenler üzerindeki mobbing bağımsız gizil değişkenindeki bir birimlik artış akademisyenlerin örgütsel bağlılığını 0,43 birim azaltacaktır. Buradan yola çıkarak akademisyenler üzerindeki yıldırma davranışının (mobbing) artmasının akademisyenlerin kuruma olan örgütsel bağlılıklarının azalmasına neden olacağını göstermektedir. Bu bağlamda akademisyenler üzerindeki mobbing arttıkça, akademisyenler üzerindeki itibara ve akademisyenlerin sosyal ilişkilerine olan saldırıların arttığı düşüncesini ortaya koymaktadır. Yine akademisyenler üzerindeki örgütsel bağlılık arttıkça, akademisyenlerin kuruma olan duygusal ve normatif bağlılıklarının da artacağı, devam bağlılığının ise azalacağı söylenebilir.

The purpose of this study is to determine whether academic staff working as instructer at the higher education councils undergo intimidation behavior and if so what kind of intimidation they undergo. Besides that, it is aimed to identify the relationship between intimidation behavior and the level of organizational commitment.The study is a field research made with the aim of measuring the effect of the academic staffs' perceptions regarding intimidation behavior they undergo on the organizational commitment and the sample of study consists of the academicians working at Usak University. A face to face survey has been applied to the sample of the academicians determined by random sampling method. A structural Equation Model has been suggested for determining the relationship between the academicians' parceptions regarding intimidation behavior and organizational commitment. According to the research results; it is seen that model results have acceptable adactive values when compared the model results with standard values. İt is conculeded that intimidation behavior affects the organizational commitment regatively. The coefficient between these variables have been estimated as -0,43. The coefficient means that one percentage increase in the amount of intimidation variable causes %43 of decrease in the level of organizational commitment. This situation shows that the increase of intimidation behavior decreases the level of organizational commitment level of academicians. In this context; as the intimidation increases, so the academicians thaughts as to the fact that their reputations and social relations are negatively affected increase. Additionally it is possible to say that there is a linear relationship between organizational commitment and emotional & normative commitment.